Manacorde laat de harten sneller kloppen tijdens het Jubileumconcert van Het Gelders Orkest

{

<p>Nog nooit heb ik zo’n prachtige uitvoering van Mahler 1 gehoord als vrijdag 10 oktober 2014 in Musis Sacrum tijdens het jubileumconcert. De chef-dirigent Antonello Manacorda bespeelde zijn orkest en betoverde de zaal. Voor deze jubileumuitvoering hadden ze geen betere symfonie kunnen kiezen dan de eerste van Mahler. Een vrolijk stuk, dat alles in zich heeft om de luisteraar te boeien, mits goed uitgevoerd. Want dit stuk stelt hoge eisen aan het orkest. </p>

<p>Voor het orkest na de pauze aan Mahler begon, waren er nog andere hoogtepunten. Ten eerste een toespraak van onze burgemeester. Deze man ziet er uit zoals ik mij sinds Swiebertje een burgemeester voorstel. Ruimte genoeg voor de ambtsketen, onderkin, bril op. Een gemoedelijke man, die ook nog de lachers op zijn hand krijgt door voor het orkest een leeg knaapje uit de cadeauverpakking te halen. Het symbool voor de bijdrage van de gemeente aan de nieuwe outfit voor het orkest. Mij stoort dit geschenk enigszins. Sprak de burgemeester over een aanzet om…, was onze gemeente na 125 jaar orkest niet eens in staat de musici nieuw in de kleren te steken? (De miljoenen voor Vitesse, ik ben heus een fan van onze jongens, schoten mij door het hoofd). Het klerenhaakje leek mij inderdaad bestemd voor de nieuwe kleren van de keizer, zoals de burgervader zelf vreesde. </p>
<p>De directeur George Wiegel zei een paar steekhoudende woorden. Hij vond, al keek hij toen hij het vertelde meer mij aan dan de minister, dat een orkest net zo goed een cultureel erfgoed is als andere kunstwerken, en ik snapte hem. De muzikale genenpool van zo’n orkest moet bewaakt en beschermd worden. Ook die is opgebouwd in die 125 jaar samenwerken en ontwikkelen. In de 25 jaar dat ik het orkest bezoek, hoor ik de muzikale zindering van het orkest toenemen. Ook weer onder leiding van Manacorda krijgt het orkest een extra dimensie.<br />
Hij wil dat modestad Arnhem, beroemd om zijn goede ontwerpers, zich gaat bemoeien met de kledingontwerpen. Wiegel snapt het, samen zijn we meer dan de som der delen. Ik hou zeer van zo’n bindende aanpak.<br />
De hele ‘generale staf’, minister, commissaris van de Koning, gedeputeerden, waren aanwezig bij het concert. Wat zullen ze onder de indruk zijn geweest.<br />
Voor de pauze Die letzte Lieder van Richard Strauss, geen familie en niet te verwarren met Johan Strauss. Hij schreef ze in 1948, in 1949 is hij gestorven. Het waren dus echt zijn laatsten. Sommige mensen vonden nog krabbeltje van een vijfde lied, wellicht had hij zijn laatste vijf of zes liederen willen schrijven, maar verder dan vier is hij niet gekomen. Die Richard was een gevierd man in zijn tijd.<br />
De sopraan Emma Bell zong met een fantastische, heldere, warme sopraan. Ik vind ‘Im Abendrot’ erg mooi. Maar de toegift ‘Morgen’ was misschien wel het prachtigst. Met onze onovertroffen Cecile Huijnen op viool; wat een chemie is er toch tussen haar en de dirigent!.<br />
En dan Mahler. Geen grote drama’s zoals in andere symfoniën, het is een opgewekte symfonie, af en toe spottend met de luisteraar. Allerlei stromingen in de muziek zijn te herkennen, en klinken door elkaar. De symfonie vereist een ijzeren hand en een strenge discipline om zo luchtig mogelijk en transparant te blijven. Alle details kwamen tot leven. De prachtige strijkers, de bas in het ‘Vader Jacob’deel’, met de kanon die doorklieft wordt met allerlei andere instrumenten en melodieën. Het was zoals ik eerder schreef een zinderend spektakel. Dat het publiek op de banken stond was geen wonder. Met rode wangen verlieten de mensen de zaal. Een klapper van een seizoensopening! (kanttekening: het orkest heeft er nu al 25 optredens achter de rug, met zoals eerder hier beschreven het fenomenale War Requiem van Britten).</p>

<p>‘Morgen’ van Richard Strauss http://www.youtube.com/watch?v=33oQAXyK92w<br />
Derde deel (‘Vader Jacob’ deel, beroemdste deel van de Symfonie). http://www.youtube.com/watch?v=U5A5tFyXQio</p>

Reacties