Vakantie moet leuk zijn, althans dat wordt ons door iedereen voorgespiegeld. Maar het leukst zijn later de verhalen over vakantieleed, als verloren koffers, lekke banden langs de Auroroute du Soleil en smerige accommodaties die zo in het SBS6 programma Red mijn vakantie van Rob de Geus kunnen. En per vliegtuig reizen is ook niet alles.
Om het drukke Schiphol te vermijden begint onze vliegreis in het nabijgelegen Duitse Weeze. Geen autorit over drukke verkeersaders, maar ontspannen om 14.10 uur naar Portugal vliegen. Ruim op tijd wordt de bagage ingecheckt. Helemaal in de vakantiemodus wordt gestart met koffie en andere consumpties op het vliegveldterras. Ons kan niets meer gebeuren. We bijten op kauwgum om straks geen oorpijn bij het opstijgen te krijgen. We zien een sliert reizigers naar een vliegtuig wandelen plus een complete crew. Die gaan naar Marrakech, weet ik. Wat een herrie maken vliegtuigen trouwens. Om 13.50 uur begeven we ons kalm naar de gate. Tijd genoeg immers. Maar dan helpt een beveiligster ons wreed uit de droom. We zijn tien minuten te laat en de al ingecheckte bagage wordt uit het vliegtuig gehaald. Onze namen zijn herhaaldelijk omgeroepen, maar op het rumoerige buitenterras misten we kennelijk die aansporingen. De bagage kan bij het loket worden afgehaald. Jammerklachten dat het vliegtuig nog niet eens is vertrokken helpen niet. Regels zijn regels.
Omboeken
Een norse, zwetende loketbeambte is eveneens onvermurwbaar. Hij maakte dit vast eerder mee. Om 13.40 uur sluit de gate en daarmee basta, meldt hij. Een volgend vliegtuig naar Faro vertrekt over twee dagen, maar we boffen want de volgende dag kan vanaf Eindhoven worden gevlogen. Omboeken kost maar 200 euro, slechts per creditcard te voldoen. Voor het thuisfront wordt een foto gemaakt van het vliegtuig-waar-we-niet-inzitten. Dat informeert betrokken hoe de stemming is.
Verjaardag
Aansluitend naar Eindhoven karren. Daar een hotel regelen valt nog niet mee. Tulip In is vol maar het nabije Novotel heeft de laatste-vrije-kamer-zonder-ontbijt in de aanbieding. Die kost slechts 180 euro, vertelt een meelevende receptioniste. Ik zwicht voor zoveel charme. De terugreis heeft nog een staartje. De geplande terugreis voert naar Weeze, waar de auto nu in Eindhoven staat. Gelukkig worden we in Weeze opgehaald. Een dag later trein ik naar Eindhoven via Tilburg. Normaal gaat zoiets redelijk snel, maar een-aanrijding-met-een-persoon dwingt tot dit omrijden. Buiten is het bijna dertig graden, maar de auto staat gelukkig braaf – uiteraard tegen betaling – bij Novotel. De additionele vakantiekosten bedragen 500 euro, maar in de Algarve is het prima toeven. En natuurlijk een fantastisch verhaal om op een verjaardag te vertellen. Maar Ryanair heeft voor ons afgedaan, basta.
