In Almelo
“Herman Finkers. D√°t is pas een goede schrijver.” De man had gevraagd wat of ik deed en zo kwamen we over literatuur te spreken. Hij had er zo zijn eigen gedachten over, naar snel bleek. Er bestaat geen hoge kunst…
“Herman Finkers. D√°t is pas een goede schrijver.” De man had gevraagd wat of ik deed en zo kwamen we over literatuur te spreken. Hij had er zo zijn eigen gedachten over, naar snel bleek. Er bestaat geen hoge kunst…
Hij was dronken van de nacht, dat zag je al van ver. Dronken of op een andere wijze gedrogeerd. Het was de manier waarop hij liep, die het verried: de lichte onzekerheid waarmee de voeten werden opgetild, waarna de zwaartekracht…
“Is er dan ook eten bij?” vroeg de jongen. Hij wees op een uitnodiging voor een open dag. Ik kende de organisatie niet. “Ik weet het niet.” zei ik. “Misschien.” “Wat is dat, Workshops?” vroeg de jongen met de vinger…
“Er is een CD-rom gevonden.” zei ze. “O?” deed ik. “Wat staat er op?” Ze rimpelde haar neus. “Geen idee.” zei ze. “Ik ben bang dat de computer ontploft als ik hem er in doe.” Ik bekeek het schijfje van…
De man met de blauwe jas leek een oude bekende van de baas van de lunchroom. “Nou, jou heb ik lang niet meer gezien!” zei die met uitgestoken hand. De man met de blauwe jas pakte hem voorzichtig aan. “Ga…
De man beneden had zijn kinderen. Ze speelden verstoppertje op de parkeerplaats. Ik meende dat hij daarbij schuldig keek, zodat ik dacht, dat hij zich schaamde voor het spelen op de parkeerplaats met zijn kinderen, die vast en zeker beter…
We keken altijd uit, zij en ik. We stonden te staren en keken uit. Wat daarginds was, wisten we niet. Net zo min als we een idee hadden van wat er van daar komen kon. Of waarom we uitkeken. We…
Op zijn sterfbed had haar vader bekend dat de buurjongen door hem was verwekt. “Dus ineens had ik een nieuwe broer.” zei ze. “Mijn vader wist van niks.” zei hij. “Nou ja, de man die altijd mijn vader was geweest.”…
In de vensterbank keek ik door het geopende raam naar de verhitte wagens op het parkeerterrein beneden. Er was geen ziel te bekennen – het was er te warm voor. De schilder bood me bier aan. Marilyn Monroe was op…
Hij ademde in mijn gezicht om het te bewijzen. “Ruik je iets?” vroeg hij. Ik kreeg geen tijd hem te antwoorden. “Ik heb de hele dag nog niet gedronken.” zei hij. Hij glimlachte. “Nou ja, vanmiddag in elk geval nog…
De kist helde licht naar links bij het binnendragen – ik zag het, omdat ik er achter liep. Ik vroeg me af of de anderen zich ook van tevoren hadden gerealiseerd dat dit vandaag onze plek was, lopend pal achter…
De jongen droeg de beide stoelen weg, die ik al eerder verderop in de straat te geef had zien staan. Ik knikte naar hem om hem te feliciteren met de buit. Hij stopte en keek me schuin aan. Dan glimlachte…