Yildirim Usta (Denk/Verenigd Arnhem) maakt vergelijkingen Tweede Wereldoorlog richting PVV en SP

Foto: Huibert Veth

Op verzoek van de PVV, met ondersteuning van vijf andere partijen, vond deze week het debat plaats over het Turkse festival dat dit weekend in Park Presikhaaf plaatsvindt. Infiltratie van de Turks fascistische beweging Grijze Wolven werd vermoed, onder meer zouden diverse deelnemers aan het evenement twee jaar geleden de bekende ‘wolven-groet’ hebben gebracht. Vicevoorzitter van het festival Abuzet Bozbiyik meldt zich als inspreker en heeft een zeer redelijk betoog. Zijn organisatie bestaat volgens hem uit vrijwilligers die niet gescreend worden op politieke voorkeur omdat de organisatie niet politiek is. Wel zal hij er alles aan doen om uitingen die gelinkt kunnen worden aan de Grijze Wolven te weren, hier heeft hij de betrokkenen al op aangesproken. Hij nodigt iedereen uit het festival te bezoeken om zelf een oordeel te vormen, dit lijkt mij een goede suggestie.

Grijze Wolven en Anti-Armeens

Koen Verheij (PVV) en Gerrie Elfrink (SP) betogen dat er toch sterke signalen zijn van sympathisatie met de Grijze Wolven. Het was niet moeilijk om op social media foto’s te vinden van bij de organisatie betrokken individuen die de Grijze Wolven-groet brengen en zelfs kinderen in militaire uniformen die dezelfde groet laten zien. De in Turkije populaire zanger Ozan Manas die voor het festival geboekt staat zou teksten zingen die vertaald het volgende zeggen over Armeniës: ‘Jullie die mijn opa en oma hebben afgeslacht en doen baden in bloed. Jullie die zich sterken met de leugen van de genocide, we hebben nog een rekening te vereffenen met jullie. We luisteren niet naar het kraken van de steen van het geduld of we leggen jullie het eeuwige zwijgen op of we laten jullie bloed ophoesten.’ Als deze vertaling juist is dan is dit inderdaad een verwerpelijke tekst. Dhr. Bozbiyik geeft aan onvoldoende op de hoogte te zijn van de inhoud van de liederen van Ozan Manas en de organisatie heeft inmiddels laten weten de geboekte artiesten op te hebben gedragen dit soort aanstootgevende teksten achterwege te laten.

Vergelijkingen Tweede Wereldoorlog

Was het daar maar bij gebleven. Het debat kreeg een zeer grimmige wending toen Yildirim Usta (Denk/Verenigd Arnhem) het woord nam. Na de PVV en de SP eerst xenofobisch-rechts en xenofobisch-links genoemd te hebben verweet hij de PVV een maatschappij na te streven waarin alleen ‘lebensraum’ is voor de joods-christelijke traditie. Voorzitter Daniel Becker vroeg hem of hij zelf het gebruik van het woord ‘lebensraum’ in deze raadszaal ook niet beneden alle peil vond, waarop zijn reactie was: ‘nee zeker niet, omdat de stijl van de PVV ons doet denken aan de jaren’30 van de vorige eeuw’. Dhr. Usta was nog niet klaar en na zijn volgende vergelijking met de ‘staatssicherheitsdienst’ werd het debat geschorst waarop de voorzitter hem maande zijn toon te matigen. In de zaal proef je de verbijstering, teleurstelling en afkeer bij zowel politici als toeschouwers om wat zich hier heeft afgespeeld tussen onze volksvertegenwoordigers. Het imago van de Arnhemse gemeenteraad waar omgangsvormen al zo vaak onderwerp van discussie waren, zal hierdoor opnieuw een deuk oplopen. In een interview met RTV Arnhem later op de avond laat dhr. Usta weten pal achter zijn uitspraken te staan. Volgens Gerrie Elfrink heeft Denk/Verenigd Arnhem daarmee bewezen dat zij een verlengstuk is van de lange arm uit Ankara.

Hoe nu verder?

Kursat Bal, fractievoorzitter van Denk/Verenigd Arnhem, laat weten dat de partij ‘nog op zoek is naar de juiste toon’. Is dit een verkapte mea culpa? Het is nauwelijks voor te stellen dat dhr. Bal zich herkent in de bewoordingen van zijn collega-raadslid Usta. We kennen hem als de man van de inclusie die altijd in zeer beschaafde en genuanceerde bewoordingen de verbinding probeert te zoeken en hiermee veel respect heeft weten te winnen. Zijn partij groeit, gaat hij moeite krijgen de kikkers in de kruiwagen te houden? Hoe gaat hij deze plooien weer glad strijken? Je gunt deze sympathieke man de netelige situatie niet waarin hij terecht is gekomen.

Dhr. Bozbiyik liet ons tijdens zijn betoog kennismaken met een voor mij nieuw Turks gezegde ‘een vruchtdragend boom daar gooit men stenen naar’. Laten we hopen dat we zo snel mogelijk weer elkaars volgroeide vruchten kunnen zien zonder de behoefte te voelen een steen te gooien.

Reacties