Zwerfvuil

Rijdend van A naar B of gewoon wandelend vallen mij vreemde dingen op. Ze liggen gewoon langs de kant van de weg, of staan verweesd tegen een boom of muurtje. Altijd zijn ze rond en ogen veelal smoezelig. De ene keer gaat het om een naamloos exemplaar, een andere keer staat er een merknaam op. Of ze al lang op die plek liggen of staan, weet ik niet. Uit niets valt dat op te maken.

Het gaat hier over wieldoppen. Die ronde kunststof of metalen deksel die elke auto op zijn wielen heeft. Om de een of andere reden laten die dingen los. Ten minste dat neem ik aan als ik zie hoe vaak ze langs ’s heren wegen slingeren. Want het grijpt om zich heen. Zag ik ze vroeger ook wel eens, nu ik er echt op let, zie ik ze niet alleen langs snelwegen, maar ook in gewone Arnhemse woonwijken.

Op grote, doorgaande wegen liggen ze op de vluchtstrook of in de berm. Dat is duidelijk. De middelpuntvliedende of centrifugale kracht werd te hevig en de dop zag geen andere uitweg dan loslaten. Na wat stuiteren gaat zo’n dop dan maar gewoon ergens liggen. Dikwijls is er ook nog een groter of kleiner stuk van af. Ik neem aan dat dat bij het uitrollen gebeurde. Of bij het botsen tegen stoepranden. Het overige verkeer let er niet op, ziet het gewoon niet. Maar ik dus wel.

Op een plek in de berm langs de A12 snap ik. Er wordt daar hard gereden, een losse bout, een afgebroken klemmetje, natuurkundige krachten en hup, daar gaat ie. Maar ik zie het ook almaar vaker in nette buurten. Gewoon in de bebouwde kom dus. Zo’n wieldop ligt dan meestal niet op de weg of in de goot, maar pontificaal op de stoep of in een bloemperk. Toch is dat vreemd. Auto’s rijden meestal niet op het trottoir en al helemaal niet in een tuinbed. Iemand moet zijn handen hebben vies gemaakt bij het oprapen. Leg hem daar maar neer, op de stoep, tussen de rozen of tegen dat afgebrokkelde muurtje. Erg sneu allemaal; verworden tot zwerfvuil.

Reacties

Over de auteur

Kees Crone
Kees Crone is allereerst journalist en daarna schrijver. Hij houdt van zijn geboortestad. Zijn laatste boek uit 2018 heet daarom: Arnhem gezien door Crone.