“Is er dan ook eten bij?” vroeg de jongen. Hij wees op een uitnodiging voor een open dag. Ik kende de organisatie niet.
“Ik weet het niet.” zei ik. “Misschien.”
“Wat is dat, Workshops?” vroeg de jongen met de vinger op het papier. Hij leek me niet te hebben gehoord. Ik las de tekst.
“Dan word je gevraagd mee te praten over allerlei meningen.” zag ik. “Volgens mij kom je dan in groepjes terecht.”
“Is daar dan wel eten bij?” vroeg hij.
“Geen idee.” schudde ik mijn hoofd. “Ik denk het niet.”
De vinger van de jongen zakte naar beneden. Hij keek me vragend aan.
“Hier.” zei hij. “Nog een keer Workshops.”
Ik knikte.
“Dat is de tweede ronde.” legde ik uit. “Dan komt iedereen in een ander groepje terecht.”
De jongen pruilde en zuchtte. Zijn vinger kwam los van het papier.
“En zeker ook weer zonder eten.” voorzag hij.
