Burgers’ Zoo heette nog gewoon Burgers’ Dierenpark

Vanaf het trolley-eindpunt in Alteveer was het een klein stukje lopen naar de ingang. Achter het loket verkocht een oudere dame de kaartjes. Pinda’s voor de apen waren ook te koop. Na het passeren van de entree krijsten kleurrijke papegaaien-op-een-stokje om het hardst. Ze voeren met apennootjes was nog best eng. Een fotograaf vroeg of hij een plaatje van het hele gezelschap mocht maken. Op naar de apen, leeuwen, beren en krokodillen.

Hoe onschuldig was het vermaak kort n√° de Tweede Wereldoorlog. Met de boot naar de Westerbouwing, een bezoek aan het Openluchtmuseum of dierenpark waren toppunten van vertier. Niets was grappiger dan de capriolen van apen op hun apenrots. Nooit viel er een, altijd kwamen ze weer op hun pootjes terecht. Maar die leeuwen en tijgers waren wel erg suf. Veel slapen, gapen en vervolgens langzaam uitrekken. Wolven waren zenuwpezen, die neurotisch – een toen nog moeilijk woord – heen en weer door hun hok liepen. Trouwens die witte ijsbeer zag er wel erg mottig uit. Olifanten met hun enorme slurf lustten behalve hele appels eveneens boterhammen en apennootjes. De giraffen op hun lange stelten aten het blad van de boom. En die lucht bij sommige hokken was wel érg penetrant. Weinig was in de jaren vijftig spannender dan een dagje naar de dierentuin. Een glaasje Sisi of ranja bij de zelf meegebrachte sneetjes brood smaakte heerlijk op het grote speeltuinterras.

Speeltuin

Beweren dat Burgers’ Zoo in de jaren erna enorm veranderde is een understatement. Alleen al de naam! Vanaf de beginjaren baarde het dierenpark opzien door zijn gedurfde vernieuwingen, natuurlijk vormgegeven dierverblijven en de creatie van beleving bij de bezoekers. Opmerkelijk is, dat sinds de oprichting in 1913 door Johan Burgers – de eerste eigenaar en naamgever van het Arnhemse dierenpark – het park altijd een echt familiebedrijf bleef.

Er kwam in de jaren zestig een heus safaripark waarin je met eigen auto of in een treintje de wilde dieren in hun natuurlijke omgeving zag. De jaren erna kwamen er successievelijk een desert, mangrove, rimba, bush en ocean. Natuurlijk is het sensationeel om langs 9 miljoen liter water en het grootste koraalrif van Europa te lopen. Maar kinderen blijven kinderen. In de speeltuin van de hoge glijbaan naar beneden roetsjen blijft ook in 2017 onveranderd leuk.

Beeld: Oude ingang Burgers”Dierenpark met verwijsbord naar nieuwe ingang, digitale opname Henri ter Hall, oktober 2003, Gelders Archief, 1501-01 – 12302

Nieuwe ingang Burgers’ Zoo, Antoon van Hooffplein, dia, 1980-1985, fotograaf Gemeentearchief Arnhem, Gelders Archief, 1524 – 4869

Tag: Zie ook de tag Ansichtkaarten voor méér beelden van en verhaaltjes over het Arnhem-van-weleer.

Reacties

Over de auteur

Kees Crone
Kees Crone is journalist en columnist. Hij publiceerde een aantal boeken over Arnhem en schrijft regelmatig op Arnhem-Direct. Hij is bovendien secretaris van de Vereniging Stadsschoon Arnhem.