Schurend vakantieverhaal 3: kamperen

Om Arnhem-Direct voor totale lethargie te behoeden alweer een schurend vakantieverhaal. Ditmaal voert de reis naar onze zuiderburen, naar de Ardennen om precies te zijn. De krant c.q. het weblog moet immers gevuld worden; een kleine zomerserie.

We schrijven Anno domini 1997 en reizen medio juli per automobiel voor een vijfdaagse vakantie naar de Ardennen. Vader en zoon zijn gemiddeld sportieve types en gaan kamperen. Het woord glamping moest nog worden uitgevonden, doch overnachten in een pension of goedkoop hotel, is voor watjes. Afspraak vooraf is dat ieder voor zijn persoonlijke kampeerspullen zorgt waar zoonlief bovendien een tent regelt.

Haring

Op een idyllisch gelegen camping in Stavelot wordt een prachtig plekje aan een snel stromend riviertje gevonden. De kosten voor twee overnachtingen en vier muntjes voor de douche zijn al afgerekend. De tent wordt uit het foedraal geschud en het gerammel van stokken klinkt. De vraag of er aan een hamer is gedacht, wordt ontkennend beantwoord. Maakt niet uit, de echte kampeerder weet van improviseren. Niet voor niets was ik ooit verkenner. Een scout zoekt een grote steen en slaat daarmee de haringen in de grond. Maar waar zijn die metalen dingen dan? En om een simpel huisje van zeildoek op te zetten, is een noklat onontbeerlijk. Afijn, de situatie wordt snel pijnlijk duidelijk. Gevloek en getier helpen niet echt, maar is voor de andere campinggasten – die veinzen niets te zien of te horen – uiterst amusant. Ik kocht nota bene mondvoorraad, zorgde voor een gasbrander (model Madurodam) en uiterst simpel campingmeubilair.

Leen Bakker

De hele mikmak wordt in de auto gegooid. Het is kwart over vijf en als we een beetje aanpoten zijn er in het nabij gelegen Malmedy vóór winkelsluiting nog wel haringen te koop. Een plaatselijk filiaal van Leen Bakker moet uitkomst brengen. Een verkoper is bezig tuinspullen en andere koopwaar naar binnen te slepen. Zou deze meubelboer haringen in het assortiment voeren? De Waalse winkelbediende snapt er niks van. Erring (Franse intonatie)? Had ie nooit van gehoord en Google Translate bestond nog niet. Ook het plastisch uitbeelden van de handeling – bestaat dat TV-spelletje Hints eigenlijk nog? – doet bij monsieur geen lampje branden. Gelukkig levert het woord tente respons op. Ja, die heeft hij in het assortiment. De allereenvoudigste kost maar 600 Belgische franken (de euro werd pas later ingevoerd, maar nog geen 33 gulden was toen een koopje). De koop wordt gesloten.

Luchtmatras

Pas de piquets mais une tente, c’est une solution élégante. Het opzetten van de splinternieuwe, enkeldaks tent is een eitje. Een behulpzame campinggast doet bovendien de geheimen van een goed gespannen scheerlijn uit de doeken. Trouwens, zoons luchtbed was niet helemaal jofel bleek bij het ochtendgloren. De Ardennen is een aanrader net als Echternach in Luxemburg.

Beeld: Kees Crone, enkeldaks tent op camping Echternach in Luxemburg, zomer 1997

Reacties

Over de auteur

Kees Crone
Kees Crone is allereerst journalist en daarna schrijver. Hij houdt van zijn geboortestad. Zijn laatste boek uit 2018 heet daarom: Arnhem gezien door Crone.