Begin december bood een initiatiefgroep onder leiding van Peter Berns een cultuurmanifest aan aan burgemeester Krikke. Het CultuurManifest Arnhem is een oproep aan de Arnhemse gemeenteraad tot herbezinning op de grootschalige nieuwbouw plannen voor Cultuur in Rijnboog. Deze plannen kosten 120 miljoen euro en dreigen onbetaalbaar te worden. Het Cultuurmanifest Arnhem pleit voor betere en goedkopere alternatieven en wil daarmee een bijdrage leveren aan de discussie.
Op de Cultuurmanifest-website komen ondertussen de eerste, veelal instemmende, reacties los. Een reactie van burgemeester Krikke en de gemeente Arnhem heb ik nog niet kunnen ontdekken. Maar op Slag voor Arnhem vond ik een reactie van Peter Jordaan die ik jullie niet wil onthouden.
”Het sprookje van Het Plein van de Tijdelijkheid
Dit mooie manifest roept een nieuwe vraag op. Wanneer ik het goed lees moet er vooral geinvesteerd worden in oude bestaande situaties. In mijn beleving, maar misschien heb ik het mis, is het Rijnbooggebied toch een soort betonnen werkvloer in de vorm van een banaan die het halve centrum doorsteeekt van station via trans naar de Rijn. Het is toch juist dit gebied dat ontsloten moet worden?
Laten we eerlijk zijn: Het Transgebied is al jaren een soort niemandsland, een demarcatiezone, zonder militairen weliswaar. Daar moet je of iets aan doen of net zo lang wachten tot we het kunnen bijschrijven als “naoorlogs monument” van overhaaste stedenbouw. Mijn vraag aan de manifestschrijvers en ondertekenaars is dan ook: Hoe gaat u deze banaan invullen?
Wellicht was het verstandiger geweest om de ruines van na de oorlog intact te houden, evenals de ruine van de grote kerk, dan hadden we nu een groots en meeslepend oorlogsmonument gehad dat jaarlijks miljoenen bezoekers had getrokken, het moet toch ook nu nog een majestueus gezicht zijn om de zwaar bevochten Rijnbrug “geknakt” in de rivier te zien liggen. Dan was Arnhem toch de stad van een heroische veldslag geworden en niet -zoals nu- de stad waar de slag verloren is. Een stad waar het verlies als DNA zit ingebakken. Maar goed dat is achteraf gepraat.
Ach wat zou het mooi zijn, ik zie het voor me: Gooi plat die hele boel. Laat Stichitng GANG en CASA staan. Creëer een enorme vlakte vanuit dit punt aan de Kortestraat tot aan Rijn en stadhuis toe. Geef deze vlakte de naam van “Het Plein van de Tijdeiljkheid”. Het plein waar alles mogelijk is. Geef het plein vorm met bivakbouw die vooral tijdelijkheid uitstraalt. Biedt het plein aan als ontmoetingsplek voor kunst, wetenschap en onderneming. Als lanceerplek voor nieuwe ontwikkelingen op gebied van bedrijfsinnovatie, kunst, mode, vormgeving en ga zo maar door. Het plein waar ooit een slag verloren ging kan ook het plein worden om conflicten te beslechten, nationaal en internationaal, vredesbesprekeningen. Ik zou bijna zeggen; Arnhem: Yes we can!
Al jaren droom ik van Arnhem Transitostad, de stad waar tijdelijkheid tot kwaliteit is verheven!”
Ik ben ondertussen benieuwd naar de reactie van de burgemeester en de gemeente op het cultuurmanifest, maar ook naar de vervolgstappen van de initiatiefnemers van het manifest. Een manifest schrijven is één, maar hoe nu verder?
Wees de eerste die reageert op "Cultuurmanifest Arnhem – een maand later"