{
Het vergt nogal wat jeugdige naïviteit om één stad schizofrenie toe te dichten. Alsof een stad √ºberhaupt zoiets als een ziel kan hebben.
Alhoewel dit een onmogelijk wetenschappelijk te bewijzen stellingname is, lijkt het me een belachelijke redenering, dat een stad karakter zou bezitten.
Gebouwen worden gebouwd omdat mensen behoefte hebben aan onderdak. Omgang met anderen is vanwege de natuurlijke behoefte aan sociaal contact vanzelfsprekend. Om de mensheid tevreden te houden, moet men zo veel mogelijk stimulerende vormen, kaders en voorwerpen verzinnen.
Deze samenleving is een achterhaald principe; een ‘alleenleving” waarin alle facetten bruusk worden aangeboden tot een onafhankelijk en gesepareerd leven. De stad is gebouwd vanwege een economisch verlangen tot volksuitbreiding; steeds maar uitdijende groei is de algehele verslaving van de mensheid. Er is geen verschil tussen Noord en Zuid; elk mens creëert voor zichzelf een plek om zijn bezigheden te volbrengen, en zijn dromen uit te kristalliseren. Een stad is een stad vanwege de gunstige ligging; historisch belang heeft plaatsgemaakt voor een duizelingwekkende hoeveelheid aan voorzieningen.
Zolang er hard gewerkt word, en geloof me, er word hard gewerkt in de stad Arnhem, moet er gefeest worden.
Alleen een achterhaalde bekrompen ziel zoals ondertekende, zal het belang van muzikale onwennigheid verkiezen boven het warme bad van alomvattende housedeuntjes. Horecavoorzieningen bieden net als in elke andere stad de smakelijke ingrediënten voor een gemakkelijke avond na een week vol “kinderdromenloos” werk. Het is wetenschappelijk gezien, volstrekt aanvaardbaar, dat een mens na veertig uur werk, minstens vier uur gerieflijke muziek behoort te ontvangen.
De politie houdt het criminaliteitspeil op één dag op de zoveel honderdduizend, hittesensoren houden plantages in bedwang en twee maal per dag een flitscontrole op de Mandela brug. Men kan zwemmen in de Rijkerswoerdse plas wanneer het water warm genoeg is voor de bouwvak en koud genoeg voor de blauwalg. Alles is afgesteld op de behoeftes van de mens. De stad is een dienaar van de tekentafels en beleidsmakers.
Met alles is rekening gehouden; de statistieken bewijzen dat het dik in orde is met een middelgrote rijstad als Arnhem.
Het is daarom een trefzekere aanname dat de invalshoek van de schrijver precies verkeerd valt. Arnhem draagt geen belofte in zich, enkel een economisch verval, dat het onmogelijk maakt te vertoeven in eigen surround-sound. Men wordt hier aan de Rijn steeds afhankelijker van de ander. Er worden jeugdige idealen verwezenlijkt, puur vanwege de biologisch te bewijzen bewijsdrang van jonge twintigers,
de onnozelheid zal fors slinken wanneer men de hypotheek moet gaan aflossen.
Nee, Arnhem is een stad zoals alle anderen steden, zonder vergezocht karakter. De intrigerende figuren zijn de kansarmen, bevangen van woeste dromen, die uiteindelijk stuklopen op een iets te hoog werklozen percentage. Het is onmogelijk dat er een schreeuw tot ontkadering zal luiden,want het gaat betrekkelijk goed met Nederland. De Arnhemmer is verzadigd. Precies zoals psychologen, journalisten, economen, beleidsmakers en bankiers ons voor willen spiegelen.
In dat licht is het vreemd, om die lichte stijging in de Arnhemse activiteiten waar te nemen, de wil om te breken met de voorbijgaande kabbelende jaren.
Puur demografisch is die opleving totaal te verwachten, maar enige langere zal niet met de huidige modellen in overeenstemming zijn.
Het schrijven van geschiedenis accelereert in hoger tempo dan voorzien.
De stad heeft geen karakter; alleen een nog niet nader bewezen opleving van de verwachtingen.
Wees de eerste die reageert op "De Ziel van Arnhem: Arnhemse onwetendheid"