Lieve Dagschotel

{

Binnenkort spreken we na een lange tijd weer af, op een zaterdagavond in de Luxor. Ik moet zeggen dat ik je erg heb gemist. Ik mis je borsthaar, dat is geschoren in een Latijns kruis, ik mis je oversized-blousejes met gekke patronen uit vervolgen tijden, ik mis je niets verhullende, strakke spijkerbroeken, ik mis je haar dat met vet in een kaarsrechte zij-scheiding is gekamd, ik mis je glimmende puntschoenen. Na ons tweejarig jubileum heb je me in de steek gelaten, waarom? Het was zo leuk die avond.

Om stipt elf uur was ik naar de Luxor gegaan, ik wilde je niet missen of ontlopen. Er had zich reeds een lange rij gevormd voor de ingang, ik hoopte dat ik nog naar binnen kon. De rij bestond uit jongelingen, uitgedost in de gekste creaties; jongens met glitterbroeken, meisjes met getoupeerd haar en pikzwarte lippen, enkelen gingen gekleed in duur uitziende, goed gesneden, Italiaanse pakken, van sommigen kon ik het geslacht niet goed vaststellen, meisjesachtige jongens of jongensachtige meisjes.

Aan de bar bestelde ik bij een vriendelijke, goed uitziende knaap een dubbele wodka. Ik was wat nerveus om je weer te zien en dacht dat een borrel de zenuwen wat zou kalmeren. De muziek die werd gedraaid kwam mij vreemd voor; obscure, new-wave-achtig aandoende galmpop, onbekende, schurende hip-hop en plompe beats vergezeld met het geluid van een repeterende kettingzaag. De zaal vulde zich met het vreemd gekleed, uitzinnige volk. Zij begonnen gelijk uitbundig te bewegen. En ik? Ik wachtte op jou, aan de bar, met een nieuwe dubbele wodka in mijn hand.

Het duurde even voordat ik je spotte, maar die idiote, uit de bocht gevlogen danspasjes van jou, zijn onnavolgbaar. Je wenkte me naar de dansvloer, ik volgde braaf. Tijd om te praten, was er niet. De opzwepende muziek stond daar trouwens ook veels te hard voor. Je bewoog je soepele, slanke lichaam dicht naast het mijne en knoopte een groot deel van de knoopjes van dat leuke blousje open, omdat het zo warm werd. De hele avond heb ik genoten van je aanjagende danspasjes. Dronken werd ik ook, omdat je mijn glas wodka stiekem bijvulde met wodka die je backstage had gevonden. Deze wodka bewaarde je in dat leuke linnen tasje van het MMKA, dat je de hele avond om je ranke schouder hebt gedragen.

Hopelijk kom ik je binnenkort weer tegen, en kunnen we weer de hele avond zweten en stiekem drinken. Wil je beloven dat je de volgende keer met me mee naar huis gaat? Daar heb ik een leuke verrassing voor je.

Liefs,

Thijs

Thijs Tittse beschrijft op eigen wijze Arnhemse feestjes zoals Krachtstroom en Dagschotel.

Foto: Dagschotel Facebook

Reacties

Wees de eerste die reageert op "Lieve Dagschotel"

Een reactie plaatsen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*