Ook bij ADO Den Haag ging het voor Vitesse mis. Een verrassing was de 2-0 nederlaag niet. Als je niet beter wist, zou je die wel onnodig kunnen noemen. Maar zo liggen de feiten helaas niet.
De twee sterkhouders Büttner en Jonathans waren geblesseerd afwezig. Dat scheelt geen slok op een borrel, maar tweederde van het alcoholische drankje. Toch zou je in eerste instantie kunnen denken dat er in het uitduel tegen de Haagse formatie een resultaat mogelijk zou zijn. Die bakt er immers deze competitie, net als de geelzwarte ploeg, bijzonder weinig van. Maar nee, dat is wishful thinking. Het gaat voorbij aan de feiten dat de Arnhemse aanval buiten Jonathans niets te bieden heeft en de verdediging wekelijks een aantal naïeve, catastrofale fouten maakt.
Mijn respect voor de trouwe supporters, met name voor hen die elke uitwedstrijd voor een vol uitvak zorgen, was al groot, maar groeit nog met de week en bereikt onderhand een onpeilbare hoogte. Keer op keer de ploeg enthousiast ondersteunen, telkens weer de bus in na een zwakke wedstrijd met een teleurstellend resultaat. ‘Gelukkig’ helpen de zorgen om het voortbestaan van de club om de sportieve ellende te relativeren.
Het had in Den Haag al binnen de minuut raak kunnen zijn. De open kans die de Haagse spits Lourens aangeboden kreeg van de blunderende Vitesseverdediging wist hij echter niet te benutten. Ruim een halfuur daarna ging er in opbouwend en aanvallend opzicht aan beide kanten vrijwel niets goed. Tot het moment aanbrak waarop Vitesse een doelpunt weggaf. Een paar man stapten naar voren om de Haagse aanvallers buitenspel te zetten, de anderen bleven staan. De volkomen ongedekte Van Mieghem profiteerde dankbaar en schoot raak: 1-0.
In de voorbij kruipende periode tot kort voor het einde van de wedstrijd was machteloosheid aan beide kanten troef. De lichte hoop dat er voor Vitesse toch nog een punt in zat, werd de grond in geboord door een volgende ketser in de verdediging. Een simpel weg te werken bal werd pardoes in de voeten van Vlak geschoven en die schoot raak: 2-0. De ploeg van trainer John van den Brom had voor de zoveelste keer punten weggegeven.
De trainer moet roeien met de riemen die hij heeft, maar dat moet hij wel zo goed mogelijk doen. Naar mijn mening is dat niet altijd het geval. In eerdere wedstrijden heeft hij al enkele keren merkwaardige veranderingen in het basisteam doorgevoerd. Nu koos hij tot mijn verbijstering opnieuw voor Van Duivenbooden in de spits. Deze jongen mist snelheid, heeft geen kopkracht, geen individuele actie en kan niet fungeren als aanspeelpunt. Alleen als hij zich laat terugzakken uit de spits, wil hij een balletje weleens goed aannemen en breed of terug spelen.
Nou weet ik wel, de alternatieven op die positie zijn zeer beperkt, maar van de jonge Bas Huisman hoor en lees ik dat hij een talentvolle, veel scorende spits is. Geef hem dan eens meer dan het schamele aantal laatste minuten van wedstrijden. Deze jongen is al een paar keer zo kort voor tijd ingevallen dat we nog steeds geen idee hebben van zijn mogelijkheden.
Los daarvan moeten we vrezen dat de Vitesseploeg, in welke samenstelling dan ook, zo kwetsbaar is dat eventuele succesjes schaars zullen blijven. De achterhoede, in welke samenstelling dan ook, heeft moeite met snelle spitsen. Het middenveld is in potentie dan wel de beste linie met goede spelers als Tsingaras, Tielemans en Yegoian, maar zij presteren niet constant genoeg, mede door afstemmingsproblemen met de andere linies. En voorin moet bijna alles van Jonathans komen en daar stellen tegenstanders zich op in.
Nu weet ik wel, het is de KKD en daarin wemelt het bij iedere ploeg van de fouten. Dat biedt dit Vitesse echter geen hoop. Want alleen als je er als team wat minder maakt dan veel andere teams kom je bovendrijven. Grossier je erin dan wordt en blijft een positie ergens onderin je bestemming. Tot die laatste categorie behoort Vitesse en dat zie ik niet veranderen.
N.B.: Woensdag-Witjesdag. De vaste column van Hans Witjes over Vitesse verschijnt vanwege de hack tijdelijk integraal op Arnhem-Direct, het Facebook-account van Arnhem Sports en het account van Hans zelf.