Je kunt voor geld een heel mooie hond kopen, maar niet het kwispelen van zijn staart.
Josh Billings (1815-1885)
D’r speerde ‘n mediumsized hond ‘t park uit, de grote straat over. ‘n Chauffeur stond strak op de remmen. ‘n Andere automobilist in de straat waar ‘t dier inrende, wist ‘t maar net te ontwijken. Achter de vluchter kwam ‘n jongen met ‘n zonnebril gejaagd.
“Charly!” riep ie. Hij blikte links en rechts en zette de achtervolging voort. Voor ons huis bleef de hond even wachten, alsof ie ‘t ‘n leuk spelletje speelde.
“Charly!” riep de jongen weer. Hij benaderde ‘t beest omzichtig. Charly liep ‘t portiek van de buren in. De jongen leek te twijfelen of ie Charly zou volgen. Uiteindelijk overwon ie z’n schroom, zette ‘n stap in de voortuin en boog voorover. Op dat moment katapulteerde Charly zich vanuit z’n positie. De jongen was sneller en wist ‘m te pakken. Charly reageerde met ‘n serieus te nemen gegrom. De jongen liet hem van de weeromstuit los. Charly greep z’n kans en rende d’r vandoor. De jongen keek naar ons, de toeschouwers van ‘t spel.
“It’s the first day I have the dog.” verklaarde ie zichzelf.
[‘Volgens mij was ie wel leuk’ zei ik tegen Billy. ‘Mm.’ reageerde die dromerig. De lente was duidelijk begonnen.]
Wees de eerste die reageert op "Cogli la Prima Mela"