Pim is moe. Hij is oud: hij is al bijna vijftien.
‘t Is al lang geleden dat ie met ‘n konijn thuiskwam. Of ‘n kraai. Levend, moet je begrijpen. En dan moesten wij z’n achter de kast weggekropen prooi zien te vangen en weer terugzetten in ‘t park. Zo ging dat ook met de kikkers van de buren: al vond ie die pas echt vies. Maar ‘t had zich ontwikkeld tot ‘n ritueel. Hij nam de kikkers mee naar huis en wij brachten ze weer terug naar de buren. Keer op keer. De amfibieën schenen er in te berusten.
Maar dat doet Pim allemaal niet meer. Hij is oud. Bijna vijftien. Hij is moe.
Wees de eerste die reageert op "Herfst"