Het was midden in de nacht.
De nacht van een vorige week op een volgende.
De nacht van de ene op de andere maand.
Het was precies 00.00 uur.
Zwaailichten. Een hele colonne zwaailichten voor de deur. Brandweer. Politie. Ambulance. Hulpdiensten. Precies om 00.00 uur. Op de seconde nauwkeurig dat het Koninklijk Besluit tot eervol ontslag van Pauline Krikke in werking trad. Eerder die week had Pauline op diverse plekken in de stad al onderonsjes gehad met burgers. En een laatste bijeenkomst van het College van B&W. En een feestelijke vergadering van de Gemeenteraad, met als hoogtepunt een schitterende speech van vicevoorzitter Jurgen Elfrink. Waarna Pauline haar ambtsketen aflegde om als ‘aanstaand gewone burger’ die hoogste bazen van de stad de hand te schudden. Afscheid. Achtereenvolgens als burgermoeder, als voorzitter van het College van B&W en als voorzitter van de Gemeenteraad.
Nu nog het moment suprême. De tot op de allerlaatste seconde effectieve functie: Het Bevoegd Gezag.
De hele avond had ik mijn hart vastgehouden. Laat er in hemelsnaam geen calamiteit uitbreken waarvoor de burgermeester moet uitrukken. En dan, om precies middenacht? Eigenlijk loopt er dan zomaar een ambteloos burger in de weg. “Doorlopen mevrouwtje, u hebt hier niets te zoeken.”
Het liep anders. Arnhem bleef gelukkig een calamiteit bespaard. Maar de immer parate hulpdiensten rukten wel uit. Voor een drive by saluut aan hun baas, die op hetzelfde moment veranderde in een ambteloos burger. En toen stopten ze. En kwamen uit de ambulances, politieauto’s en brandweerwagens. Nooit eerder heb ik er zo van genoten dat Pauline door zoveel stoere kerels werd gekust.
Opnieuw kippenvel, terwijl ik dit schrijf. Ze stapten weer in. En daar stonden wij dan, een beetje verweesd samen heel alleen te zijn. Totdat we zagen dat vele buren ook op de stoep stonden, of uit het raam hingen. Tja, er waren nogal wat zwaailichten in onze straat geweest. Jawel, onze straat. onze buren!
Dus zijn we aan de champagne gegaan. Letterlijk over de heg met de glazen geklonken.
Arnhem voorbij 12 jaar. Van Vrouw-van tot Emeritus-burgermeestergemaal. De rest laat ik over aan de stadshistoricus.
Ik heb zin in 2014. Vanwege onze heerlijke buurt. Die wil altijd wel wat.
Wees de eerste die reageert op "Arnhem voorbij 2013: Ron Miltenburg"