Bij de Amsterdamse Uitgeverij Atlas Contact verscheen onlangs de roman De Hooier van schrijver Ricus van de Coevering. Ik kende hem niet maar voor lokale website Arnhem-Direct alle reden zijn recentste boek te recenseren. En ik werd niet teleurgesteld. Mij viel vooral auteurs geserreerde taalgebruik op.
Ricus van de Coevering publiceerde eerder twee romans (Sneeuweieren 2007 en Noordgeest 2014) die beide zeer goed werden besproken. In deze roman De Hooier (een landbouwwerktuig) zitten diverse onderwerpen en thema’s. Het gaat over dood, rouw en verdriet zich afspelend tegen een rurale achtergrond. Het is moderne, hedendaagse fictie over onder andere het gezinsleven en de coming of age van de hoofdpersoon.
De flaptekst vat het verhaal over Timo Vinck beknopt samen. Hij woont in een dorpje in het oosten van het land en staat op het punt van slagen voor zijn vwo-diploma. Terwijl hij gespannen wacht op het telefoontje met de uitslag, overdenkt hij zijn jeugd en toekomst. Vijf jaar geleden overleed zijn oudere broer Ruben bij een ongeluk. Ruben had een verstandelijke beperking en zorgde voor spanningen binnen het gezin. Timo’s vader vluchtte om die reden naar zee, zijn moeder zocht verlossing in religie. Timo zelf twijfelt nu tussen de studie biotechniek of een tussenjaar.
‘De hooier’ is een intens boek over de universele vlucht van de lijdende mens.
Fietspad
De schitterende beschrijvingen van het platteland zijn talrijk. Het typische rivierlandschap met weiden, afgelegen boerderijen waar zon, regen en wind vrij spel hebben, zie je voor je. Op het brede fietspad – langs de rijksweg – fietst hij om de tijd te doden met zijn moeder naar het dorp waar zijn broer op het kerkhof begraven ligt. Moeder koopt bloemen voor op het graf en steekt een kaarsje aan. Timo laat zijn moeder begaan en kijkt uit op de langsstromende rivier.
Vroeger fietste Timo vaak op dit fietspad samen met zijn oudere broer Ruben. Ze reden toen langs dezelfde boerderijen waar zij soms een klusje deden. Op de boerderij waar zij ooit samen zo’n karweitje deden, wordt nu werk aangeboden tegen 20 euro/uur. Timo lijkt dit wel wat en ontmoet wederom boer Horssen. Die vertelt over zijn vader die op noodlottige wijze om het leven kwam. Sinds die tijd bekommert hij zich om zijn oude moeder. Net als Timo die al jaren zeer betrokken bij zijn moeder is.
Geserreerd
Heden en verleden zijn in het hele boek subtiel met elkaar vervlochten. Timo herinnert zich zijn broer Ruben en diens overlijden, waar de intelligente Horssen zijn leven en de relatie met zijn broer-die-in-Brussel werkt, overdenkt.
Als Timo voor de uitslag naar zijn school fietst, ziet hij zijn moeder aan de overkant van de weg staan. De ontknoping volgt daarna. Citaat: “Hij fietste de ene kant op, zij de andere. Toen hij even later omkeek, deed zij dat ook. Hij stak zijn hand weifelend op. Hoe snel ze zich nu van hem verwijderde… hoe vanzelfsprekend ze uit elkaar gingen, zonder wrijving, niet tegen te houden, alsof hij gewichtsloos de ruimte in zweefde…”
De Hooier is een intrigerend boek. Van de Coeverings mooie schrijfstijl leest prettig. Het gelaagde verhaal van Timo wordt op geserreerde wijze verteld.
Service-informatie: Ricus van de Coevering, De Hooier, Uitgeverij Atlas Contact, Amsterdam/Antwerpen, oktober 2021, ISBN 978 90254 71675, 171 pgs., prijs 19,99 euro
Foto: Ricus van de Coevering (foto Fjodor Buis)
