In het dagelijks leven ben ik onder meer wiskundedocent op de Arnhemse ISK, een school voor vluchtelingen van 12 tot 18 jaar die nul tot twee jaar in Nederland zijn. Ik wil deze kinderen graag nog een keer allemaal een heel fijne vakantie wensen. Om privacyredenen zal ik niet hun eigen namen gebruiken.
Allereerst wil ik Fatima een hele fijne vakantie wensen. Dit 15-jarige meisje uit Palestina heeft haar ouders al een jaar niet gezien. Deze dappere meid heeft het afgelopen jaar zelfstandig in een vreemd land via alle instanties voor elkaar gekregen dat haar ouders naar haar toe mogen komen, ze komen deze zomer over.
Ik wens Ahmed een fijne vakantie. De jongen uit Soedan die volgens zijn gegevens 16 jaar is terwijl zijn lichaamseigenschappen verraden dat dit niet kan kloppen. Deze man werkt deze zomervakantie hard door aan zijn wiskundesommen, vastbesloten om binnen enkele maanden minimaal havo-niveau te bereiken. Hij heeft talent en is gedreven; ik hoop dat de moeilijkheden waar hij binnen ons systeem tegenaan zal lopen hem niet zullen remmen in zijn ambities.
Ik wens Abdul een fijne vakantie. Deze Syrische jongen gaat nu een mbo-1 opleiding doen. In zijn eigen land heeft hij al op een veel hoger niveau onderwijs gehad, maar ons systeem eist dat hij zijn toetsen in het Nederlands maakt met vrijwel de snelheid van een Nederlands kind. Hoe goed zou uw zoon of dochter nog zijn als het vanaf morgen alle toetsen in het Arabisch moest doen?
Ik wens Mustafa een fijne vakantie. De jongen die geweldig is gaan puberen en zijn docenten daarmee een lastige tijd heeft bezorgd. Ik hoop dat hem dit een uitlaatklep heeft gegeven voor alle mishandeling, marteling en dood die hij in Syrië heeft moeten zien en ervaren.
Ik wens Ping een fijne vakantie. De Chinese jongen die nog altijd opspringt en netjes in de houding naast zijn tafel gaat staan om mij te antwoorden nadat ik hem een vraag heb gesteld. Met elkaar praten kunnen we nauwelijks maar als ik wiskundige formules opschrijf, weet hij mij soms te verbeteren.
Ook een fijne vakantie voor Ibrahim, Ali, Salah, Mohamed en Samuel. De jongens met wie ik voor de vakantie een middag ben gaan voetballen. Onze bal raakte in de sloot. We leenden een bezem van de buren en maakten met zes man een menselijke ketting. De laatste hield zich vast aan het hek, de voorste boog met bezem voorover naar de sloot. Als één iemand los zou laten zouden we er allemaal in liggen. De spannende missie slaagt net en proestend van het lachen, maar ook trots, rollen we terug het gras op. ‘Dit was de mooiste dag van het jaar meneer.’ ‘Kunnen we in de vakantie niet vaker met elkaar gaan voetballen?’ Deze kinderen hebben zo’n behoefte aan een beetje houvast en verbinding, je zou graag meer voor ze kunnen betekenen.
Ik wens ook alle autochtone Nederlanders een fijne vakantie. Ik wens iedereen toe om in je denken en handelen jezelf eens proberen te zien door de ogen van deze kinderen.