‘Arnhem beste binnenstad’, de vreugdekreet over deze prijs is zelfs op trams, bussen en metro’s in Amsterdam te lezen. Recentelijk kwam daar het predikaat de groenste stad van Nederland bij en met een beetje ‘mazzel’ binnenkort ook nog een gouden plak in de kunststedenrace. Een mooie kroon op het jaar dat Sonsbeek2008 Arnhem in haar greep hield.
Maar wat moeten we met al die prijzen? Is dat wat ons trots maakt op onze stad? En als dat het niet is, wat is het dan wel waar je als Arnhem oprecht trots op mag zijn? Dat waren de vragen die we elkaar gisteravond stelden, nadat we eerst genoten hadden van een prachtig gesproken column van Henk Hilvering en Best Kunstig Groenvoer uit de groene keuken van De Kookplaats. Het was de laatste dinsdag van de maand, dus tijd voor een culinair creatieve bijeenkomst van ’t Blaffend Hert.
Er kwam een scala aan (ant)woorden voorbij: Arnhemse meisjes, Marco Borsato, de Slag om Arnhem, Stad aan de Rijn, Trolleystad, Modestad, energiestad, gedoogstad, schaduwstad, zeurstad, evenementenstad, stad van de achterkamertjespolitiek, stad van tegenstellingen. Omdat er zoveel is, is het moeilijk je ergens mee te identificeren. Daarnaast zijn er een aantal zaken verdwenen die een wezenlijke bijdrage leverden aan de sfeer en het klimaat in Arnhem. Zo had Arnhem bijvoorbeeld een actieve krakersscene, met bijbehorende feesten en creatieve broedplaatsen. Er was een actieve undergroundbeweging en er werd veel gedoogd;
In deze tijd werd ook een van de bekendste Arnhemse meisjes geboren: Loesje. In november wordt Loesje 25 jaar. Nog steeds plakt ze stiekem posters om haar standpunten te verkondigen, maar verder lijkt er van undergroundrebellie uit die dagen weinig meer over. Sterker nog, als we niet oppassen kunnen we onszelf straks nomineren voor de stad waar het meest geklaagd en gezeurd wordt.
Een van de conclusies van de avond was “Arnhem heeft van alles, behalve trots”. Toch is dat wat ik iemand hoorde zeggen na de processie afgelopen zomer: ‘Ik woon al jaren in Arnhem, maar dit is voor het eerst dat ik trots ben op mijn stad’. De gedeelde beleving, maar met name de ervaring om letterlijk bij te dragen is waar het bij echte experience-economy om draait. Zowel online als offline. Waarom gaan we niet met z’n allen voor het predikaat beste burgerparticipatie? Dan slepen we daarna met elkaar gewoon al die andere predikaten binnen. Wij willen daar met Arnhem Direct in ieder geval ons steentje aan bijdragen door het bieden van een (multimedia) platform waar rebels hert geblafd mag worden. Maar laten we niet alleen blaffen, maar ook gewoon doen!
Wees de eerste die reageert op "Een warm en blaffend hert voor Arnhem"