Introdans in Oorlog

{

Op het balkon, rij een, en wat zie je dan het ballet goed. No Longer Silent is een ballet van Robert Battle uit 2007. Het gaat over strijd, dictatuur en het verloren gaan van individuen. In een soort communistische aankleding en zeer aangrijpende belichting stellen de dansers de oorlogsdiscipline en de raderen van de machinerie voor. Je ziet dat iemand knettergek wordt, losslaat of bijna letterlijk knapt. De dansers zijn continu op het toneel in deze heftige voorstelling. Het moet een fysieke en mentale uitputtingsslag zijn. Wij hebben alledrie ademloos gekeken. Ik vond de muziek van Schullhof prachtig voor dit ballet. Als filmmuziek. Ik vond het zeer aangrijpend.

Daarop volgde echte een klassieker, De groene tafel. Het beroemde ballet van Kurt Jooss uit 1932 op de pianomuziek van Frederik A. Cohen. De muziek werd live uitgevoerd door de pianisten Sebastiaan Oosthout en Kimberly Harrison. Dit ballet is veel minder abstract dan No Longer Silent. Aan het begin en aan het eind zijn politici aan delibreren en in de scènes ertussen speelt het drama zich af. Waarom dit programma Oorlog en Vrede heet is een raadsel, want Vrede maken we niet echt mee vanmiddag. Ook dit is een aangrijpend ballet, al werd ik persoonlijk meer geraakt door No Longer Silent. Maar ook een geweldig ballet.

De aankleding van het dames in mooie soepele en gekleurde stoffen, het tenue van de stoere soldaten, de gelikte oorlogsprofiteur en het uiterlijk van de dood die de mannen en vrouwen komt halen, zijn prachtig en wij zijn altijd verbaasd dat alle details van zo’n balletuitvoering perfect zijn. En dan heb ik het nog niet over de dansers gehad. Alweer tot in perfectie. Die lichamen, de bewegingen, de expressie, je kunt op elk moment van de voorstelling een mooie foto maken. Helaas mag dat niet, dus van mij weer de buiging na het optreden na het tweede ballet, De Groene Tafel.

Er werd tussen de delen niet geapplaudisseerd. Ik zou van mensen van het ballet of andere kenners willen weten of dat echt niet de bedoeling is of dat het wel had gemogen.

Gezien op zondagmiddag 17 november, Arnhem Schouwburg.

Reacties