Gisteravond hadden de bewoners en gebruiker van de Kunstwerkplaats Schuytgraaf – KW37 – een ronde tafel gesprek in de Rijnstroom zaal met raadsleden, over de toekomst van hun gezamenlijke bestaan. Ook het oudercomité van BSO Kunstig en Zo was aanwezig om te pleiten voor het voortbestaan van een dergelijke groene levendige kunstzinnige vrije plek in een betonnen wijk.
KW37
De kunstenaars, ooit krakers op de Koningsweg, konden nog net hun 25 jarig jubileum vieren. Zij streken bijna negen jaar geleden vlak voor de crisis neer in de klei in Schuytgraaf, onder voorwaarde dat ze iets cultureels zouden gaan betekenen voor de wijk. Geen kraak dus, maar van klei naar een paradijselijke vrijplaats en in contact met de buren en de rest van de stad. Ze moeten nu echt weg, officieel per 1 september en er is nog geen oplossing voor hen gevonden. Het is al een paar maanden één voor twaalf.
Kunstig en Zo
Bewoonster van Schuytgraaf en lid van het oudercomité Kunstig en Zo mevrouw Tanis, sprak vurig over het belang van de ontstane plek in de wijk. Bewoners zijn gaan zien dat het anders kan, bovendien willen zij geen BSO in beton: een plek met kunst, cultuur, spelen, recreëren en ontmoeten is noodzakelijk om de homogeniteit te breken waardoor het interessant blijft om in Schuytgraaf te blijven wonen, aldus Tanis. Zij hebben zelfs al twee plekken op het oog in Schuytgraaf Noord en in Zuid om iets dergelijks overnieuw te ontwikkelen.
Rafelranden van de stad
Namens de KW37 zaten Pietersen en van Bunningen aan tafel. De rafelranden van de stad zijn op, tijden zijn veranderd. Toch zijn er nog vijftien locaties bekeken in de afgelopen periode, die helaas vanwege haken, ogen en bestemmingsplannen allemaal tot niets leidden. Van Bunningen somde nog eens op wat KW37 allemaal heeft betekend in de afgelopen jaren voor de stad die graag de Culturele Hoofdstad van het Oosten zou willen of moeten zijn. Iets betekenen voor de wijk en de stad, is bij het in gebruik nemen van het terrein trouwens contractueel vast gelegd. Bewoner Arild Veld vond het jammer (zo meldde hij na het overleg) dat dit niet is benoemd tijdens het gesprek; er is namelijk niemand ooit komen toetsen of dat ook werkelijk gebeurde.
Verrassing
Ondanks dat KW37 van meet af aan weet dat ze tijdelijk gebruik konden maken van de kleigrond, kwam het een jaar geleden als verrassing dat ze moesten vertrekken. Destijds was gebruik van het terrein toegezegd voor twee jaar met een stilzwijgend verlengen naar vijf jaar. De tijdelijke ontheffingswet is tijdens de crisis aangepast waarbij de ontheffing werd verruimd naar vijftien jaar. Vandaar dat KW37 zich rustig voelde en alsnog vorig jaar werd verrast.
Er blijken nog twee plekken als optie te liggen, namelijk Bakenhof in‚ÄàArnhem-Zuid en een locatie in Elsweide in Arnhem-Noord. Daar zou dan een nieuwe tijdelijkheid voor KW37 zou kunnen gecreëerd worden. De vraag is of ze dat willen.
Laat gesprek
Aan de ronde tafel waren de raadsleden naast een aantal kritische vragen, over het algemeen positief. Er werd gesproken over tijdelijkheid, verwachtingen en gesteld dat het verdwijnen van een locatie als deze uit Arnhem inderdaad zonde zou zijn. Mark Coenders (GL) stelde voor een motie in de dienen zodat de raad een inspanningsverplichting krijgt. Ja dat is voor KW37 een steun in de rug, maar er volgde wel een discussie over verwachtingsmanagement: een motie levert namelijk geen geld op en ook geen nieuwe plek.
Ondanks dat het ronde tafel gesprek met humor en veel positiviteit verliep: het is erg laat…
Projectontwikkelaar
Het stuk grond waar KW37 en BSO Kunstig en Zo op gehuisvest zijn, moet door de projectontwikkelaar in 2020 bebouwd worden. De tijd tussen nu en dan is nodig om de grond bouwrijp te maken. Uitstel (als optie genoemd tijdens het gesprek) zou vertraging betekenen en heeft d√∫s financiële consequenties. ‘Maar als wij wegtrekken uit de wijk omdat we er niet fijn wonen, dan kost dat óók geld!’, aldus Tanis.