Afgelopen week heeft het Turks festival veel negatieve media-aandacht gehad. De fascistische Turkse beweging Grijze Wolven zouden geïnfiltreerd zijn en lokale politici rolden over elkaar heen met grove taal en verwijzingen naar de Tweede Wereldoorlog. Reden voor mij om eens zelf te gaan ervaren wat dit festival nu eigenlijk voorstelt. Ja dit zijn momentopnames, en ja dit is subjectief. Maar zijn ervaringen dit niet bijna altijd? Dat we naar hetzelfde kijken en iets anders zien. Begint conflict, politiek of niet, niet vaak bij het moment dat we niet willen of kunnen begrijpen wat de ander ziet? Daarom ging ik maar gewoon eens kijken en luisteren, om te proberen te begrijpen.
Leuke avond uit
Samen met mijn vrouw fiets ik op zaterdagavond naar Park Presikhaaf. De Nederlandse en Turkse vlaggen wuiven je gebroederlijk tegemoet. Misschien niet heel verrassend, maar we zijn één van de weinige autochtonen. Wel jammer want het is vrij toegankelijk en je kunt er echt een leuke avond uit hebben. Voor kinderen zijn er speeltoestellen en springkussens, er is live muziek en uiteraard genieten we van een heerlijk broodje kebab. De voertaal is wel hoofdzakelijk Turks. We worden uiterst vriendelijk ontvangen, iedereen wil ons uitleggen hoe het festival in elkaar steekt, vertellen over Turkije of hoe moeilijk integratie soms is. Je krijgt het gevoel dat onze aanwezigheid echt gewaardeerd wordt. Of hier mensen rondlopen met ‘verkeerde’ politieke ideeën kan ik niet beoordelen. Het gaat erom dat het festival geen uithangbord is van fascistische bewegingen en daar heb ik niets van gemerkt.
Als we naar huis gaan wil mijn vrouw nog wat Turkse vruchten en noten kopen. Er kan helaas niet gepind worden en we hebben onvoldoende cash meegenomen. ‘Dan kunnen jullie het geld toch gewoon vanavond overmaken, geen probleem!’ Een vertrouwen dat je niet overal meer tegenkomt.
Etnische profilering
Op uitnodiging ga ik de volgende dag ook nog even bij de optocht kijken. Vanaf het Musis wordt er naar Presikhaaf gelopen. Ook hier een prima sfeer en Yildirim Usta (DENK/Verenigd Arnhem) staat met een Nederlandse vlag te zwaaien. Tijdens de optocht toch een bijzondere ervaring, mijn metgezel en ik worden naar de kant gehaald door de politie. Kennelijk zijn we aangewezen door de organisatie die ons niet kende, we moeten onze ID’s laten zien en worden even kritisch bevraagd. Autochtone Hollanders in deze optocht zijn immers een uitzondering. Geen probleem uiteraard maar het geeft wel even het gevoel etnisch geprofileerd te worden. Dat voelde toch wat ongemakkelijk, een goed realisatiemoment.
Toch een Wolvengroet!
De volgende dag meldt de Gelderlander (met foto als bewijs) dat er toch weer een Wolvengroet gemaakt is tijdens de optocht. Ik vind het oprecht jammer dat dit gebeurd is en nu het nieuws weer zal domineren. Het doet voor mijn gevoel geen recht aan de sfeer en intentie van het festival. De organisatie heeft zijn best gedaan deze uitingen buiten te houden en ook ingegrepen toen het wel gebeurde. En stel nu eens dat op Pinkpop een groep extreem rechtse jongeren de Hitlergroet zouden brengen. Zou dan de discussie ook worden of we het festival moeten verbieden? Ik denk van niet.