De Arnhemse schermer Tristan Tulen, deze zomer Nederland vertegenwoordigend op de Olympische Spelen in Parijs, schermt uiteraard voor zijn plezier en podiumplaatsen, maar na de Spelen is daar behoud van zijn A-topsportstatus bij gekomen.
In Nederland kan een sporter die actief is binnen een door NOC*NSF erkende topsportdiscipline (en dat is schermen) een financiële tegemoetkoming krijgen, uiteraard onder voorwaarden. Je krijgt dan een status. Daar zijn er drie van: een A-status, een HP (High Potential)-status en een Selectie-status. We laten de laatste twee even buiten beschouwing, want de meeste topsporters gaan voor een A-status. Om in aanmerking te komen voor een A-status is een mondiale top 8-prestatie vereist tijdens een WK, Olympische Spelen, Paralympische Spelen of een ander internationaal topsportevenement dat wat betreft deelnemersveld en geleverde competitie gelijk is aan een WK.
A-status Tristan Tulen
Terug naar Tristan Tulen, schermend bij de Arnhemse vereniging Scaramouche. Tot en met de Olympische Spelen 2024 beschikte hij over die A-status. Dat betekent in de praktijk dat één van de regelingen binnen die A-status een financiële tegemoetkoming kan zijn, het zogenaamde stipendium. Het stipendium is vooral bedoeld voor die topsporters die geen of onvoldoende inkomen hebben voor hun levensonderhoud. Afhankelijk van je leeftijd varieert de maximale tegemoetkoming tussen de € 1117 (18 jaar) en € 3.129 (27 en ouder) per maand. Tulen is fysiotherapeut, maar voor hem is het met zijn hoge trainingsintensiteit nagenoeg onmogelijk om daarmee in zijn levensonderhoud te voorzien.
Olympische deelname
In Parijs sneuvelde Tulen in de tweede ronde van het Olympisch degentoernooi en dat betekent dat hij vanaf dat moment aan NOC*NSF opnieuw zal moeten bewijzen dat hij A-status waardig is. En daar is hij hard mee bezig. Een podiumplaats of eindigen bij de eerste acht op een representatief toernooi is daarbij het streven en dat betekent dat Tristan op één van de acht World Cups die dit en volgend jaar plaatsvinden, moet scoren. Van die acht World Cups heten er drie Grand Prix en op een Grand Prix gaat het om een individuele prestatie, op de overige vijf World Cups betreft het een teamprestatie.
Tristan Tulen heeft er inmiddels twee achter de rug. Op de eerste World Cup in Bern was hij wegens een liesblessure niet fit en dat had consequenties voor zijn prestaties, maar het weekend van 23 november ging het op de World Cup in Vancouver stukken beter. Naast Tristan bestond het team uit zijn broer Rafaël en Niels Roubailo. De laatste verving Ruben Derksen, die vanwege zijn studie voorlopig alleen in Europa schermt, vaste kracht David van Nunen is nog herstellende van een knieblessure.
Vancouver
Tulen over Vancouver: “Eigenlijk ging alles goed. De poulefase kwamen we glansrijk door, ik won vervolgens van de Koreaan Omin Kwon en mijn broer van de Hongaar Kovacs. Maar in de volgende ronde trof ik de Fransman Bardenet en verloor, Rafaël verloor nipt van de Marokaan Elkord. We eindigden respectievelijk als 23ste en 27ste. Wat dat betreft moet je ook wat geluk hebben met de loting: die Bardenet is een pittige tegenstander.”
Als team verloren de Nederlanders uiteindelijk met twee punten verschil van Duitsland en dat betekende een 20ste plaats. Nieuwe kansen? Tulen: “Zeker! Maar de eerstvolgende World Cup is pas eind januari in Doha, Quatar. Ik heb echter wel vertrouwen in ons kunnen, dus we kijken er naar uit.”
Buffelen voor A-status
In afwachting van verdere besluiten van NOC*NSF is het voorlopig buffelen voor de Arnhemse atleet. Tulen: “De kosten zijn hoog: de reizen naar de wedstrijden, de kosten van trainingen, noem maar op. Gelukkig wordt mijn kleding gesponsord en ondersteunt het KPN Sportfonds mij ook, maar ik zit nu in de WW en dat stopt in januari. Als ik geen A-status of een andere vorm van ondersteuning van NOC*NSF krijg? Tsja, dan moet ik gaan werken en dan is een combinatie met topsport bedrijven nagenoeg onmogelijk.”
Tristan Tulen, die overigens in januari 2025 deel gaat uitmaken van de Atletencommissie van NOC*NSF, hoopte eind deze maand van hetzelfde NOC*NSF te horen of er nog andere ondersteuningsfaciliteiten voor hem zouden kunnen gaan gelden. Helaas liet de koepelorganisatie hem zeer recent weten dat het verzoek van de Schermbond om een ‘campagne financiering’ te realiseren is afgewezen omdat er onvoldoende budget aanwezig is en zij de voorkeur geven aan andere sporten.
Een aangeslagen Tulen: “De gesprekken tussen de Schermbond en NOC*NSF verliepen eigenlijk tot op het laatst positief en hoopvol.Wat hen nu tot dit besluit heeft gebracht, durf ik niet te zeggen. Het is ontzettend rot.” De Schermbond overweegt om tegen deze beslissing in beroep te gaan.
(Tekst: Wim Ludeke)