Toegegeven, Elden is in deze serie over het historische Arnhem tot nu toe stiefmoederlijk bedeeld. Dat is wel begrijpelijk aangezien dit dorp pas in 1966 van Elst werd losgeweekt en aan Arnhem toegevoegd. In deze Betuwse enclave met zijn boerderijen, boomgaarden en moestuintjes is het goed toeven. Het huidige woningbouwproject De Tuin van Elden ademt de landschappelijke sfeer van vroeger, maar biedt het luxe wooncomfort van nu. Inderdaad, deze zin kan zo in de verkoopbrochure.
Het dorpse beeld van Elden heeft de afgelopen honderd jaar ingrijpende veranderingen en vernieuwingen ondergaan. Oorlogsschade en aansluitend de wederopbouw, planmatige uitbreidingen alsook de samenvoeging met Arnhem zijn in het dorp nog goed te zien. Oud beeldmateriaal toont het dorp zoals het was, namelijk een opeenhoping van simpele woningen, boerderijen, verschillende kerken en een enkel bijzonder gebouw, zoals windkorenmolen ‘De Hoop’. Hier en daar stond een deftig herenhuis in een grote tuin omzoomd door een statig hekwerk en dito bomen.
Westerveld
Zo werd het voormalige landgoed Westerveld bijna één eeuw bewoond door Walter baron Van Voorst tot Voorst. In november 1944 werd het gelijknamige landhuis – op dat moment in gebruik als commandopost van een Duitse eenheid – verwoest door een bombardement van de geallieerden. Het landhuis werd na de oorlog niet meer opgebouwd; er kwam een boerderij voor terug. Na Eldens inlijving door Arnhem werd Westerveld tot park ontwikkeld. Vanaf de Klapstraat in Elden loopt een verbinding naar Park Westerveld. Dat straatje luistert naar de naam Perenlaantje vanwege de vele perenbomen van verschillende rassen. Oorspronkelijk plantte de baron omstreeks 1900 ongeveer tachtig perensoorten aan beide kanten van dit weggetje.
Afijn, genoeg over vroeger. Tuk als projectontwikkelaars zijn op mooie locaties viel het oog op het gebiedje tussen Klapstraat, Perenlaantje en Rijksweg West. Volgens ontwikkelaar KondorWessels Projecten lijkt in Elden de tijd te hebben stilgestaan. Volgens KWP noemen ze dat Wonen ‘op een dorp’. Een heerlijke manier van leven!” De website toont beeld van de verschillende fasen waarin het woningbouwproject is opgedeeld. De woningzoeker met een bescheidener budget kan beter maar niet verder winkelen. Hoewel, Portaal had er plannen voor verhuur van woningwetwoningen. Of het méér dan plannen waren, is schrijver dezes onbekend.
Straatnamen
Het is geen geheim dat Eldense bewoners én projectontwikkelaar betrokken werden bij naamgeving van de straten. Hun suggesties resulteerden in straatnamen van sprookjes en als reserveoptie Oudhollandse Spelen. Echter, straatnamen als Repelsteeltjespad, Sneeuwwitjelaan, De Kikkerkoning, enzovoort, werden door het Arnhemse college van B&W afgekeurd. Een overweging was dat een dergelijke benaming de verkoopbaarheid van de woningen niet ten goede zou komen. De Arnhemse Commissie Straatnaamgeving zat niet bij de pakken neer en varieerde vervolgens op namen van muziektermen en -vormen. Nieuwe Eldense Arnhemmers wonen in de Allegrolaan, Opusstraat, Chansonstraat, Symfoniesingel, het Dolentepad, Dolceplein, Crescendopad, enz. Hieruit moge duidelijk blijken dat de Commissie Straatnaamgeving slechts een adviserende rol heeft. B&W beslist.
Beeld: Voor de verandering eens een actuele foto van de omgeving Crescendopad en Sonatestraat, in De Tuin van Elden gemaakt door Elden-connaisseur Willem van der Wagen, april 2017
Tag: Zie ook de tag Ansichtkaarten voor méér beelden van en verhaaltjes over het Arnhem-van-weleer.
Wees de eerste die reageert op "“Wonen op een dorp” in Arnhems Elden"