De stad tikkend als een hartslag
ronddraaiend in het dolle
meestal vreemd op uitkijk
dat binnen het luchtledige
deint
starend alleen
in uitgestrekte vertes
rollend langs mensenharten
koudkantelend,
aarzelend door zijn ijzige stiltes
holt de tijd achter de mens aan
haalt in, geeft niet terug
maar resoneert
de stad soms donker grazend
onrustig ogend
sijpelend langs zwijgzame
velden.
Iedere week plaats ik een zelfgeschreven gedicht, dat geïnspireerd is op de stad Arnhem. Dichter Rick Kewal, oprichter van het Collectief Rauw – www.rauw.nu. Deze foto is gemaakt door David Harpe van Bricks of Arnhem.
