Vonken spoten de gigantische ruimte in. ‘n Man werkte waar de roltrap moest gaan komen. Machtige machines reden af en aan. Samen met ‘n conducteur sloeg ik ‘t schouwspel gade.
“Schitterend.” verklaarde die na enige tijd. Ik zag over z’n schouder z’n trein wachten. Ik knikte.
“Mmm.” deed ik d’r nog bij. De conducteur realiseerde zich dat ie weer aan ‘t werk moest. Hij duwde zich met moeite van de reling omhoog.
“Zonde als dat over is.” zeidie in één ademteug. Weer knikte ik ‚Äî dit keer wat meer bewust.
“Ja.“zei ik. “Zonde als ‘t klaarkomt.”
De conducteur liet ‘t fluitje blazen en sloot de deuren. Voordat ie vertrok knipoogde ie nog naar mij.
“Gelukkig duurt ‘t nog even.” riep ie. Dan zette de trein zich in beweging en gleed ie ‘t station uit, op zoek naar andere bestemmingen.
Wees de eerste die reageert op "Tunnelvisie"