Artikelen door René Gademann

Zuurstof

Hij wreef door de grijze haren op zijn kin. “Niemand weet dat, maar het grootste probleem is het plankton,” zei hij. Hij ging dwars staan, alsof hij verder wilde lopen, maar moest eerst zijn verhaal kwijt. “Door die plastic soep…


Munt

Bij de ingang van de galerie kregen we een muntje. “Voor een drankje,” zei de man die bij de deur stond. Hij had er voor het gemak een kruk bijgepakt, maar klonk desalniettemin nog vrij monter. “Is het al druk?”…


Burgerzin

Hij was er nog niet vaak geweest, dat kon je meteen zien – misschien wel nooit, de vader van de twee. Ze droegen identieke brillen, of dan waren de monturen toch gelijkvormig, zodat je kon zien dat ze bij elkaar…


Gelovige

Hoofdschuddend wrong hij zijn handen. “Nee, hij is niet dood,” prevelde hij, “hij k√°n niet dood zijn.” Hij geloofde het niet – natuurlijk niet: welke vader overleeft nu zijn zoon? De beide journalisten wisten al dat ze niet welkom waren….


Witte bolle

In zijn rechterhand hing een zak met broodjes, in de andere had hij een peuk: de man die, op weg naar huis, een maat had ontmoet zodat hij even tegen hem aan kon kletsen. De ander hing over zijn brommer…


Bezorgd

Ze knikte vriendelijk gedag toen ik haar passeerde bij de vuilcontainer. Op hetzelfde moment duwde ze gesealde pakken reclamefolders door de speciale papieropening. In de krantentassen aan haar fiets had ze er nog veel meer. “Zo,” zei ik op een…


Onthulling

Soms gebeuren dingen om een reden – en soms ook niet. Hoe dan ook, ineens stond ik in de burgemeesterskamer waar een gebrandschilderd raam werd onthuld voor de burgemeester. Of beter eigenlijk: de voormalige werkruimte van de voormalige magistraat. Er…


Nijkerk

“Je bent vast nog nooit in Nijkerk geweest,” veronderstelde de oudere vrouw. Ze knikte maar meteen. “Natuurlijk niet,” zei ze, “wat heb je ook in Nijkerk te zoeken?” Met één hand hield ze zich vast aan de vuilcontainer. Ze keek…


Openhartig

“Ik ben in ’92 naar Nederland gekomen,” zei de man, “twee jaar later ben ik gaan studeren en daarna ben ik me gaan specialiseren in de VS. Toen ik na vier jaar terugkwam was de cultuurschok groter dan toen ik…


Beeld

“Kijk,” knikte de dame achter de rollator tegen haar vriendin die zwaar leunde op een wandelstok, “dat heeft hij nog in mijn atelier gemaakt.” Wandelstok boog haar rug omhoog. “Verdraaid ja,” herkende ze het beeld, “dat weet ik ook nog.”…


Verknipt

Deze zaterdag zal Schrijverscafé OSCAR afreizen naar Galerie VM23, wederom bieden wij ons podium aan schrijvers, theater-luitjes, muzikanten, dansers en kunstenaars. Ditmaal is het thema ‘Verknipt’, zoals de titel hierboven al doet verraden. Ter informatie: onze b√ºhne vouwen we uit…


Pauze

De mensen liepen langs hem heen want ze zagen hem niet – of eigenlijk: ze wilden hem niet zien. Het maakte de man niks uit, zo leek het, want onverminderd vervolgde hij zijn betoog tegen het onrecht in de wereld….