Met de verkiezingen voor de Tweede Kamer is er ook een referendum over het afvalsyteem dat in Arnhem gebruikt wordt. Al jaren probeer ik aan te tonen dat het afvalbeleid met DIFTAR* van de Gemeente Arnhem averechts werkt EN slecht is voor het milieu. Ik werd door een aantal mensen voor gek verklaard omdat ik stelde dat machinaal nascheiden van afval een beter systeem is. Met nascheiden wordt niet bedoeld dat er niks meer vooraf gescheiden moet worden zoals papier, glas, textiel en groente, fruit, tuinafval. Alleen het overige restafval met plastic en blik kan prima samen aangeboden worden aan de afvaldienst om later in een afvalverwerkingsfabriek te laten nascheiden in herbruikbare stoffen. DIFTAR, in theorie een goed systeem is in de praktijk om meerdere redenen een slecht systeem om als afvalverwerking systeem te gebruiken.
ingezonden door Martijn van Butselaar
Het zou goed mogelijk zijn om in Arnhem over te stappen op nascheiden van restafval. Waarom dat zo lang onduidelijk is gebleven weet ik niet, maar het is fijn dat dit voor het referendum boven water is gekomen. Ook mooi dat het nascheiden van afval geen extra kosten met zich mee brengt. Zijn de burgers van Arnhem voor de gek gehouden met misinformatie?
Restafval nascheiden is efficiënter en kost geen extra geld
Het voordeel van nascheiden is simpel. Machines kunnen de diverse materialen beter van elkaar scheiden dan de mens, zodat dit herbruikbare restmaterialen oplevert die wat waard zijn. Nog een groot voordeel is dat mensen, die ieder op een andere manier de taak uitvoeren hier niet mee worden belast. De tegenstanders van nascheiden gebruiken als argument dat het goedkoper zou zijn, maar ook dat mensen zich meer bewust worden van het afvalprobleem.
Natuurlijk is bewustwording belangrijk. We verkwisten te veel grondstoffen en gooien het als afval weer weg. Het is een welvaartsziekte. Maar veel mensen met lagere inkomens zijn tegenwoordig meer bezig met overleven dan met gewoon leven. Die zijn allang blij dat ze de week weer rond krijgen. Bovendien zijn de mensen die het meeste afval produceren de mensen die het meeste consumeren en afval weggooien. Mensen met een laag inkomen produceren minder afval.
Nascheiden kost niet meer en bespaart de gemeente extra kosten
De voorstanders van DIFTAR schermen er mee dat het goedkoper is. DIFTAR zou goedkoper zijn omdat de burgers geacht worden zelf keurig de afvalscheiding te verzorgen en daarna ook de naheffing netjes te betalen per storting van restafval. De burger als medewerker van de gemeente. Het probleem is alleen dat niet alle burgers die taak op een gelijke manier uitvoeren. Het DIFTAR systeem roept reacties op bij mensen die hun geloof in de overheid verloren hebben of van burgers die zelf wel bepalen wat goed voor ze is. Dat betekent dat het restafval op veel verschillende manieren wordt aangeboden; in de verkeerde bak, tussen het oud papier, in het plastic afval, naast de container of in het buitengebied. Om dat probleem op te lossen moet de gemeente extra kosten maken met het handhaven en toezichthouden op haar burgers. Dat geeft een onvriendelijke samenleving van overheid en burgers die elkaar niet meer vertrouwen. Het ambtelijk apparaat maakt extra kosten en gaat zich organiseren op het controleren en bestraffen van haar burgers.
Daarnaast is het gevolg dat het door burgers zelf gescheiden afval voor recycling weinig meer waard is, omdat de verschillende afvalstromen zoals GFT, papier en plastic te veel vervuild worden met restafval. De verschillende afvalstromen gaan dan uiteindelijk toch allemaal de verbrandingsoven in. Nascheiden van restafval is een betere manier om grondstoffen voor recycling over te houden. Daarnaast dienen gemeenten er bij het Rijk op aan te dringen alles te doen om zo weinig mogelijk restafval te produceren. Het besluit om zowel op plastic flesjes als op blikjes statiegeld te gaan heffen is een eerste positief resultaat. Maar er moet op dit gebied nog veel meer gebeuren
DIFTAR verdiept de kloof tussen burger en overheid
DIFTAR, in theorie een perfect systeem roept verschillende reacties op bij burgers en niet alleen in de aandachtswijken. Om alles goed te organiseren worden extra kosten gemaakt en gaat het gescheiden afval toch de verbrandingsoven in. De kosten worden gemaakt om het uit te voeren, zoals inzet van BOA’s (handhaving en toezicht), afvalcoaches, opruimen afvaldumpingen, extra vervoersbewegingen, extra ambtelijk uren, overvolle straatvuilnisbakken, afgekeurd plastic afval, afgekeurd GFT en het oud papier wat allemaal niks meer waard is. De voorstanders van DIFTAR verwachten dat de burgers er aan gaan wennen.
Ik denk dat het op den duur meer schade oplevert in de houding van de burger naar de eigen overheid dan dat er gewonnen wordt door een systeem waarin de overheid continu toezicht moet houden op het gedrag van haar burgers en de regels moet handhaven met boetes. Inmiddels zijn de eerste onderzoeken van de extra kosten om het systeem te ondersteunen naar buiten gekomen en die zijn hoger dan verwacht. De vervuiling van plastic afval met restafval is in de eerste maanden na invoering van DIFTAR vijf maal hoger geworden.
Lees *klik* TWEE *klik* BRONNEN in De Gelderlander daar over.
Stem JA met het referendum over DIFTAR
Arnhem kan met het referendum een stem uitbrengen over DIFTAR. Als u ook vindt dat het beter kan en de overheid en haar burgers niet boos tegenover elkaar horen te staan, stem dan JA en als de meerderheid dat ook vindt gaat DIFTAR in de afvalbak
*Diftar staat voor gedifferentieerde tarieven waarbij per huishouden geregistreerd wordt hoeveel afval aangeboden wordt en hoe meer afval een burger aanbiedt hoe hoger de afvalstoffenheffing zal zijn.