“Gaan we vanavond nog karaoken?” vroeg het meisje in de volle treincoupé. De telefoon, waarin ze de vraag had gesteld, gaf een onverstaanbaar antwoord. Het meisje luisterde met halfopen mond.
“Nee, Albert kwam langs en die wilde per se neuken.” zei het meisje. “Anders was ik al twee uur eerder onderweg geweest naar jou. Maar hij wou zo ontzettend graag en wat doe je dan?”
Ze knikte terwijl ze het zei. De telefoon zag het niet, maar gaf wel antwoord. Het meisje zuchtte.
“Ik weet het,” zei ze, “ik wou echt dat ik van hem hield.” Ze keek door het donkere raam de duistere avond in. Met haar vrije hand tekende ze wat onduidelijks op het venster. Ze haalde diep adem. De telefoon leek stil te zwijgen. Het gaf het meisje even tijd.
“Als ik werkelijk van hem zou houden, hoefden we misschien niet zo vaak te neuken,” fluisterde ze.
Een Mowl’etje [mo’w…õl…ôc…ô] is een kort verhaal van exact honderdvijftig woorden. Het is bedacht en ontwikkeld door René Gademann die al sinds jaar en dag publiceert op www.mowl.eu. En elke zaterdag op Arnhem Direct. Kortgeleden is van zijn hand de thriller Colheita verschenen bij de Arnhemse uitgeverij Aquazz. Het boek is ook verkrijgbaar bij de boekhandel.
Wees de eerste die reageert op "Karaoke"