Blogger Xeni schreef vorige week een artikel op Arnhem Direct waarin zij lezers aan de hand van het uitwerkingskader meenam in haar overwegingen om bij het referendum over Stadsblokken-Meinerswijk ‘nee’ te stemmen.
Om de situatie nog wat complexer te maken is zij nog wat dieper in de discussie gedoken. Ze was afgelopen week aanwezig bij het debat dat D66 organiseerde, ging met Harro de Jong mee met een rondleiding, en sprak mensen van Milieudefensie en bewoners van het gebied.
Verslag van een zoektocht rond de vraag: waar stemmen we nou eigenlijk over op 30 november en wat gebeurt er daarna?
Wat betekent het als er een ‘ja’ uit dit referendum komt, en wat betekent een ‘nee’? Wat valt er nou eigenlijk te zeggen voor een ‘ja’? En waarom zeggen anderen zo stellig ‘nee’?
Sinds ik besloten heb mij in deze discussie te mengen heb ik gemerkt dat er bij alle betrokkenen ingang is voor mij hierover in gesprek te gaan, hoewel sommige betrokkenen nog maar moeilijk met elkaar rustig in gesprek willen of kunnen.
Na een week ben ik natuurlijk nog geen expert, maar ik heb wel mijn horizon verbreed en een paar dingen weet ik zeker:
* Inmiddels durf ik met zekerheid te zeggen dat het haast onmogelijk is je een goed beeld over de situatie te vormen.
* Beslis je met je hoofd of met je (groene) hart? Zijn die twee nog verenigbaar in deze?
* Een uitwerkingskader is nooit bedoeld voor ‘burgers’ om te lezen, te begrijpen of hierover te stemmen. Het was en is bedoeld voor betrokkenen en initiatiefnemers in het project.
Sterk signaal
Ondanks het onhandige punt in het proces vind ik het heel begrijpelijk, en goed, dat de burgercoalitie dit referendum tot stand heeft gebracht. Dat is met name een sterk signaal naar de gemeente Arnhem; wij willen geen achterkamertjes-politiek.
Je kunt niet zomaar beslissen zaken niet openbaar te bespreken omdat dit makkelijker lijkt. Om dan wanneer het een beetje serious business wordt, naar buiten te komen met een mega vaag ‘concreet’ uitvoeringskader waarin woningbouw vrij prominent – namelijk als financiering – aanwezig is.
Om te laten weten dat wij mee willen en horen te denken over de bestemming van Stadsblokken-Meinerswijk en Arnhem, roep ik iedereen op om te gaan stemmen op 30 november. Laat weten dat wat jij vindt, belangrijk is. Want dat is het.
Sympathie
Toen ik vorige week maandag mijn stuk schreef, was ik woest. Inmiddels voel ik naast wantrouwen ook sympathie bij Eilanden 2.0 en KondorWessels Projecten (KWP).
Ik heb er vertrouwen in dat zij – mocht er een ‘ja’ uitkomen – de uitvoering van dit plan met zo goed mogelijk gevolg en een luisterend oor naar burgers en specialisten zullen voltooien. Ik wil daar dan zelf bij betrokken zijn, misschien deels nog steeds vanuit het gevoel dat iemand hier bovenop moet zitten. KWP kan haar visie soms iets te goed overbrengen…
Natuurlijk zal er vanuit gemeente Arnhem ook een kwaliteitsteam op moeten toezien dat het kader wordt nageleefd en KWP staat zoals gezegd zelf open voor inbreng van buitenaf.
Ik blijf het jammer vinden dat KWP en mensen vanuit de gemeente die vóór het uitwerkingskader campagne voeren héél stellig zeggen dat bij een ‘nee’ de ontwikkeling van dit gebied stagneert en dat alternatieve plannen van tafel worden geveegd omdat ze ‘niet voldoende onderbouwd zijn’ of ‘veel eerder genoemd hadden moeten worden’.
Dat er dan vervolgens in een flyer wordt geschreven dat er geen alternatief plan is vind ik flauw, en de oorzaken daarvan mogen vind ik best genoemd worden. Er zijn wel alternatieve plannen, die overeenkomen met Eilanden 2.0, alleen dan zonder woningbouw.
De witte vlekken zonder bestemmingsplan in Stadsblokken-Meinerswijk (zie uitwerkingskader) blijven bij een ‘nee’ wat ze nu zijn; bedrijventerrein waarvan de opbrengst van de verhuur naar KWP gaat.
KWP zegt bij een ‘nee’ te gaan intensiveren, en op landbouwgrond zal misschien wel mais gebouwd worden. Vanuit winstoogpunt begrijpelijk. Maar ergens ook jammer om bij het wegvallen van een kadertje gelijk maatschappelijke waarde, vernieuwing en creativiteit overboord te gooien. Terwijl je zo veel moois hebt om mee te werken en die drie laatst genoemden juist je specialiteit zijn in dit soort gevallen.
Er worden bij een ‘nee’ geen woningen gebouwd. Als de rest van de visie ook niet wordt opgepakt en KWP inderdaad mais gaat planten is dat niet zo fijn voor de eenheid van het gebied. Er komt dan misschien geen schiereiland of fijn pad door heel Stadsblokken-Meinerswijk. Zaken die bij een ‘ja’ allemaal zeker weten ergens de komende tien jaar tot stand zullen komen.
Een ‘nee’ bij het referendum Stadsblokken-Meinerswijk hoeft ondanks het gebrek aan uitwerkingskader wat er daardoor ontstaat, niet het einde van overleg of de samenwerking met KWP te zijn.
Sterker nog, daar alle meningen op zoveel punten overeen komen behalve het punt woningbouw kunnen we toch het afgewezen kader als uitgangspunt nemen? Dan hoeven we Harro de Jong’s visie – die volgens de landschapsarchitect zelfs nog groener is dan de originele gebiedsvisie – ook niet van tafel te vegen.
Grenzen
Op de vraag waar de garantie zit dat het uitwerkingskader ook écht uitgewerkt wordt zoals het prachtige plan wat er nu ligt – want je kunt in mijn optiek niet ontkennen dat het een pr√°chtig maar interpretabel plan is – antwoordt Harro de Jong tijdens het debat van D66 dat de grenzen hiervoor zijn vastgelegd in het uitwerkingskader.
Persoonlijk vind ik dit discutabel, maar zoals gezegd roept de visie inmiddels toch ook sympathie bij mij op. In mijn omgeving zie en hoor ik zelfs mensen twijfelen van ‘NEE!!’ naar ‘ik luister’ , ‘ja, oké’ en dan toch weer ‘nee’.
Gesproken wordt over mooi, lelijk, veilig, onveilig, wel woningbouw, geen woningbouw, of dit plan met woningbouw afdoet aan cultuur, de ruimte voor de rivier, de gevolgen voor de natuur…
Een ‘nee’ staat voor de gevolgen voor de natuur en het toenemende water wat zal stromen door de Rijn, in acht nemen. Een ‘ja’ betekent dat ze strandjes gaan maken waar nu nog gras in je billen prikt als je je handdoek bent vergeten.
Een ‘ja’ is voor de ontwikkeling van het gehele natuurgebied in lijn met de visie Eilanden 2.0. Een ‘nee’ is een ‘nee’ tegen grootschalige woningbouw, die eigenlijk niet per se nodig is om dit gebied te ontwikkelen.
Geld!
Uiteindelijk gaat het natuurlijk over het aardse slijk: geld. Hoeveel alternatieve businessmodellen zijn er onderzocht en in overweging genomen? Dit is iets wat de gemeente Arnhem in gang had kunnen zetten, maar zij maakte zich er met de gebiedsvisie al makkelijk vanaf door daarin vast te stellen dat het natuurgebied ‘van buitenaf’ ondersteund moet worden. En het project moet dan weer kunnen worden gefinancierd vanuit de behaalde winst.
Dit prachtige natuurgebied mag de gemeente namelijk niets kosten maar moet wel van alles opleveren.
Door vanuit de gebiedsvisie geen verder onderzoek te doen liet en laat de gemeente kansen liggen. Ook had de gemeenteraad veel opener kunnen communiceren over de plannen voor woningbouw en haar standpunt daarin. Zaken die nu openbaar worden gemaakt, zijn volledig uit hun verband gerukt en kunnen door een ieder naar eigen inzicht worden ingezet. Dit gebeurt dan ook naar lieve lust, want het is campagnetijd.
Sociale woningbouw
Maar er zijn ook feiten. Zoals dat er tot 2025 in Arnhem rond de 7.000 woningen bij moeten komen in Arnhem. Euhm, ja, zevenduizend.
De gemeente Arnhem en KWP zouden ook nog grond kunnen ‘ruilen’. Arnhem heeft woningen nodig, ook en juist sociale woningbouw, iets wat ik in deze discussie nogal mis, wat is er gebeurd met sociale rechtvaardigheid!?
Enfin, KWP zou een enorme rol kunnen spelen in het bouwen van die woningen voor eigen opbrengst op een andere plek in de gemeente Arnhem. De gemeente zou deze grond aan kunnen bieden aan KWP in ruil voor de ontwikkeling van het park zonder woningbouw in het gebied.
Ja, echt, dit is een optie. De stukken in Stadsblokken-Meinerswijk die nu al bebouwd zijn, kan KWP dan ontwikkelen voor kunst en cultuur zoals nu ook in het uitwerkingskader Eilanden 2.0 is vastgelegd. Zo is er wel een mooi project, maar geen woningbouw. Veel meer belanghebbenden zijn dan in ieder geval een soort van tevreden en gerustgesteld.
Niet het einde
Wat ik wil zeggen is: een ‘nee’ bij het referendum betekent niet het einde, net zo goed als een ‘ja’ ook niet betekent dat we gelijk kunnen beginnen. Ook bij een ‘ja’ moeten er nog een boel beslissingen worden genomen.
Bij een ‘Ja’ vraagt uitvoering van de ontwikkeling van dit kader flexibiliteit van alle betrokken partijen.
Bij een ‘Nee’ zullen de plannen voor woningbouw herzien moeten worden en zal de gemeente er iets meer tijd en geld in moeten steken om haar plan voor natuurgebied Stadsblokken-Meijnerswijk te realiseren.
Moeten? Maar een referendum is alleen raadgevend, we hebben toch gezien hoe dat eerder met referenda ging? Dat klopt, echter staat de geloofwaardigheid al zo erg op losse schroeven dat er publiekelijk is beloofd de uitkomst van het referendum te volgen. Ga dus stemmen, want je stem wordt écht gehoord, zoals het hoort!
Wat de uitkomst 30 november ook is: dit is niet het einde van overleg en samenwerking tussen de gemeente Arnhem en KWP. Het is een nieuw begin.
Wees de eerste die reageert op "“Zowel een ‘Ja’ als een ‘Nee’ op 30 november is een nieuw begin”"