De man op ‘t bankje keek verdoofd serieus.
“Toen ik ‘m zag was ik meteen verloren.” zeidie. “En hij ook. Dat zeidie ook: ‘Ik doe alles voor je. Ga met me mee’, zeidie. En dat heb ik toen gedaan.” Hij draaide z’n blik naar de horizon. “Ik ben bij m’n vrouw en dochtertje weggegaan.” Ik hoorde ‘n diepe zucht. “Pijnlijk.” constateerde ie. “Maar hij is ‘t zo waard.”
“Wonen jullie al samen?” wilde ik weten.
“Nog niet.” zei de man op ‘t bankje. “Maar dat komt.” Hij knikte bevestigend. “Zodra F ‘t z’n vriendje heeft verteld.” Ik hoorde ‘n echo.
“F?” vroeg ik.
“Ja.” zei de man op ‘t bankje. Hij keek me aan met de twinkeling van ‘n kind dat me z’n mooiste speelgoed liet zien. “Hoezo? Ken je ‘m?”
Wees de eerste die reageert op "Doek"