‘n Beetje weifelend draaide de man zich weg van de deur van ‘t oude postkantoor. Ik had ‘m zojuist verteld dat ‘t definitief gesloten was, waarna ie stopte met ‘t rammelen aan de deur.
“Waarom?” begon ie, maar al snel had ie zelf ‘t antwoord. “Bezuinigingen, natuurlijk.” knikte die. Ik haalde m’n schouders op ‚Äî ‘t was heel goed mogelijk.
“Prima.” zei de man terwijl ie de treden afliep. “Dan kunnen de posttarieven ook omlaag.”
Wees de eerste die reageert op "Post"