De vergrijsde man met de borstelwenkbrauwen torende uit boven ‘t kleine gezelschap dat op ‘t punt stond De Bijenkorf in te gaan. Hij maande tot kalmte.
“Jongens,” zeidie op vaderlijke toon, “laten we allemaal vooral bij mekaar blijven. Maar als we mekaar toch kwijtraken,” zeidie, ‘dan in hemelsnaam Geen Paniek!” De laatste beide woorden sprak hij met gesperde ogen, verheven stem en bezwerende handen uit. Dan verzachtte z’n gezicht en gleden z’n handen langs z’n lichaam. “We spreken over twee uur af bij Vroom & Dreesmann.” Hij glimlachte tevreden.
