Voor me wandelde ‘n petieterig meisje op hakjes. Haar achterkant gaf aanleiding om te vermoeden dat ze ook van voren tot in de puntjes verzorgd was.
Uit d’r schoudertas diepte ze ‘n pakje sigaretten op. Al lopend tikte ze d’r één uit die ze aanstak. Ze inhaleerde diep en blies de rook dan uit, over d’r schouder ‚Äî recht in m’n gezicht. Ze trok en blies nog es en nog es. Om uit d’r walm te raken besloot ik ‘t meisje te passeren.
“Meid, wat stink jij.” zei ik in ‘t voorbijgaan. ‘t Meisje (dat inderdaad volledig opgemaakt en gekapt was) keek me met d’r lange wimpers aan. In d’r rechterhand hield ze kek de sigaret op ooghoogte.
“Huh?” bracht ze uit.
“Je stinkt.” herhaalde ik om daarna verder te lopen.
“Tss.” hoorde ik d’r sissen. Maar ‘t kon ook blazen zijn.
Wees de eerste die reageert op "Stoepterreur"