Buurvrouw had al gezegd dat ze zelf ‘n trapje zou maken voor Poes, zodat Poes makkelijk naar buiten zou kunnen.
“‘t Trapje is d’r.” had Billy gezegd. Ik kwam naast ‘m staan om naar ‘t resultaat te kijken. Zwijgend zagen we een plank met treetjes die bijna rechtop stond tegen ‘t dakterras van Buurvrouw. Poes zou alleen met bittere doodsverachting de hindernis omlaag kunnen nemen. En de weg terug omhoog smeekte om ‘n waar wonder.
“Ik dacht dat ze Poes leuk vond.” zei ik na ‘n tijdje.
