The Upside Down
Het was zijn hart geweest, zeiden ze, dat niet meer verder wilde. Ik vroeg het enkele keren om er zeker van te zijn. Steeds kreeg ik hetzelfde antwoord: Heso was dood. Ik kon het beter zo horen dan via internet,…
Het was zijn hart geweest, zeiden ze, dat niet meer verder wilde. Ik vroeg het enkele keren om er zeker van te zijn. Steeds kreeg ik hetzelfde antwoord: Heso was dood. Ik kon het beter zo horen dan via internet,…
Ze had het misschien zwaar of ze miste mogelijk de energie of wellicht was ze ziek, de vrouw die voor me fietste. Ze trapte met zichtbare moeite de trappers naar beneden en zwoegde daarbij haar bovenlichaam van de ene naar…
“De witlof staat er niet op.” De dame was al even aan het rommelen met de digitale afweegschaal. Toen ik dichterbij kwam, legde ze het zakje met de twee stronkjes schielijk opzij. “Dat lijkt me stug,” zei ik terwijl ze…
De laatste keer dat ik haar had gezien, was bij een begrafenis, waar ik achter haar in de stoet op het kerkhof liep – maar dat was ze vast en zeker vergeten, dacht ik. “Je ziet er goed uit,” knikte…
“Ze heeft geluk dat hij is doodgegaan,” bedacht de man. Het klonk eerder als een vaststelling dan een beschuldiging. De vrouw tegenover hem trok haar wenkbrauwen omhoog. “Wat vreselijk om zoiets te zeggen,” reageerde ze, “ze heeft zo ontzettend veel…
Ik zag dat ze anders liepen, de jongens die door het park gingen, maar ik denk niet dat iemand anders dat zo gezien zou hebben. Ik denk ook niet dat dat de bedoeling zou zijn geweest, dat iemand anders het…
“Het moet ergens toch wel prachtig zijn, wanneer je zo dicht bij je emoties zit als dat soort mensen,” vond de dame terwijl ze haar glas witte wijn neerzette. Voor haar stond een onaangeroerd bord met quinoa en gerookte makreel….
Hij stond er de boel in de gaten te houden – omdat dat was wat hij moest doen. Ik stond er een beetje bij, alsof ik nog jong genoeg was om te hangen. Er gebeurde niet veel, bij de bewaker,…
Het was zomer, het was zondag. De mensen waren in het park. De moeder zat op een kleedje en praatte met een vriendin. Haar zoon was even verderop. Hij kroop op handen en voeten door het gras. Het was alsof…
Het was een kort traject voor mij, maar voor een vreemdeling het begin van een doolhof. Een Aziatische man ijlde de trein in, waar ik net een plaats had bezet. “Forgive me, Sir,” begon hij. Hoewel hij een gehaaste indruk…
De man wees naar de bloemen in het gras. “Kijk eens wat een hoop bijen,” zei hij tegen zijn vrouw. “Ik heb een haat-liefdeverhouding met ze,” verklaarde die. Ze opende haar tas en haalde er een klein foedraal uit. “Ik…
“Ik moet zeggen dat we best wel teleurgesteld zijn,” zei de man met het korte baardje, “ik hoop dat je dat begrijpt.” Hij stond op de straat, voor de deur van het verblijf voor verdoolde jongeren. De knaap tegen wie…