{
Alice Pereboom schrijft over de wederkerige relatie tussen binnen- en buitenwereld. Het zijn kleine puzzelstukjes van een zich ontwikkelend bewustzijn.
De dagen netjes op een rij. Morgen een afspraak, overmorgen overleg, tussendoor wat verplichtingen. Niets wijst op grote veranderingen. Ik laveer zo prettig en nuttig mogelijk door het leven. En door de stad. Voor een leuke toneelvoorstelling later in de week is best wel ruimte, desondanks weiger ik de flink in prijs gereduceerde toegangskaartjes: “Misschien zit ik tegen die tijd wel in het buitenland”. Meer een smoes dan een reële kans.
Impactvolle wijzigingen dienen zich meestal onverhoeds aan. Ze zijn gevreesd of gewenst maar nooit te bestellen en de schaduw die ze vooruitwerpen laat zich slechts in overdrachtelijke zin beschrijven. Op de vrijgehouden data gebeurt het toch echt: drie dagen lang verkeer ik ongepland in een voor mij vreemde wereld. In plaats van beschouwingen via theater op samenleving en tijdgeest, krijg ik concrete handreikingen om problemen aan te pakken.
Foto: Alice Pereboom
