Matthäus Passion van Toonkunst Arnhem + HGO 2015

{

Joop Schets zou Joop Schets niet zijn als hij geen bijzondere insteek had gekozen voor de uitvoering van 2015. Na speurwerk bleek dat Bach dan wel werkte met twee koren, maar dat deze koren verschillend van grootte waren en er ook niet zo klassiek bij staan als hedendaagse uitvoeringen ons doen geloven.
Wij zagen dus een geheel nieuwe opstelling, Koor 1 het grootste koor, links op het podium en Koor 2 was rechts meer naar achteren neergezet, kleiner, maar zeker niet onbelangrijker.
Voor de koren namen de twee orkesten plaats en stonden dus ook flink uit elkaar. Het jongenskoor als verbinding tussen de twee koren.
Verder had Joop dit keer zin in een meer theatrale en dramatische uitvoering. Zo kwamen de solisten als ze een aria moesten gaan zingen naar voren en daar ben ik gek op.
De dynamiek van het stuk was enorm. Hij koos voor lange pauzes, trage stukken en soms een opvallend vlotte aria.

Tegenwoordig heb ik geen boekje nodig. We hebben een evangelist, Henning Clocke, bravo!, die zo duidelijk spreekt, dat ik hem goed kan verstaan. Dat is prettig.
Hans Christian Hinz was formidabel dit jaar, de kracht en expressie. Zo krijgt Jezus een stem! Hij boft natuurlijk wel dat Bach zulke prachtige muziek voor hem heeft geschreven.
Dave ten Cate was ziek, toch zong hij prima, misschien dat het Erbarme nog smartelijker klonk doordat het zo op hem van toepassing was. Hanneke de Wit ontfermde zich over hem en vulde zijn partij in het laatste deel keurig in. (Dave was toen vertrokken, wij wensen hem beterschap.)
Bert van de Wetering lijkt wel steeds beter te gaan zingen. Alle lof! De tenor Leon van Liere heeft niet zo veel te doen, maar hij deed het prima!
Jaarlijks zeur ik even over de fantastische hobo’s en dito fluiten. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat de muziek goed wordt uitgevoerd door alle orkestleden en door de hulptroepen op orgel (Dirk Luijmens) en viola da gamba (Ralph Rousseau Meulenbroeks).

(niet van Dave ten Cate)

Het koor wist dit jaar bij mij keer op keer een gevoelige snaar te raken. Het openingskoor bezorgde mij al rillingen. De warme golfen van geluid in de zaal, zo kun je het alleen maar beleven bij een live uitvoering. De prachtige ‘gesprekken’ van het ‘volk’ met de solisten, zo nauwkeurig uitgevoerd.
Ik twijfel wat het mooiste koraal is, toch het slotkoor, of dat na het eerste deel. Het jongenskoor zie ik met lede ogen vertrekken. Maar het tweede deel is zo prachtig. Het begin alleen al, Ach nun is mein Jesus hin…
En het Haupt voll Blut und Wunden… ik kan niet kiezen. Toch maar het Slotkoor deze keer.

Dank weer alle koorleden voor hun nobele vrijetijdsbesteding, die mij zoveel plezier doet.

Reacties

Wees de eerste die reageert op "Matthäus Passion van Toonkunst Arnhem + HGO 2015"

Een reactie plaatsen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*